«بار دستگاه قضایی بارسنگینی است»، «حجم پرونده‌های دادگاه‌های تهران نگران‌کننده است»، ‌«باید حجم کار قضات کم شود» و... این حکایت را روسای مختلفی تاکنون از اوضاع قوه قضاییه داشته‌اند؛ بخش زیادی از انرژی قوه قضاییه برای مدیریت پرونده‌هایی صرف می‌شود که می‌توانند با تغییر در ساختار و قوانین اساسا در دستگاه قضای ایران شکل نگیرند و محرکه آغازین آنها «جرم‌» انگاشته نشود.