همیشه در محافل کمترسینمایی و بیشتر روشنفکری که می‌خواهند پنبه سینماگران ایرانی را بزنند، آنها را به بی‌توجهی به میراث فرهنگی و اندوخته ادب فارسی متهم می‌کنند و نساختن فیلم از روی متونی چون شاهنامه فردوسی و خمسه نظامی را دلیلی بر مدعای خود می‌آورند.