تاریخ کهن محله کن را باید میان اسناد تاریخی آن جستوجو کرد؛ از کاوشهای باستانشناسی تا اسناد ملکی و شناسنامههای قدیمی که پس از راهاندازی ثبت اسناد و ثبت احوال کن در این آبادی تاریخی به جا مانده است.
دریاچه چیتگر امروزی در روزگاری نه چندان دور، جزو اراضی کن بود و به طایفههای «بزرگیها» و «کارسازی» تعلق داشت.دریاچه چیتگر تا قبل از اینکه به بزرگترین دریاچه مصنوعی پایتخت تبدیل شود، اطرافش را زمین زراعی دربر گرفته و گودال آب بود.
حسینیهها که تا ۳۰ ، ۴۰ سال پیش با نام تکیه خوانده میشدند در هر محلهای هویت به شمار میآیند. 5حسینیه و تکیه بزرگ دیدنی در محله کن نشان از علاقه و ارادت اهالی این محله به برگزاری آیینهای مذهبی دارد.