درحالی‌که دختر بچه 6- 5 ساله‌ای را در آغوش دارد، پله‌های مرکز کاردرمانی را با عجله بالا می‌رود، منشی مرکز همین‌که در را به‌رویش باز می‌کند و می‌گوید:‌ «مامان روشنا! کمی دیر شده... ولی مطمئن بودم که می‌آیی.» «سپیده رمضانی» که دوستان و آشناها و حتی کارکنان مرکز درمانی «مامان روشنا» صدایش می‌زنند، زن 33ساله‌ای است که از 5سال پیش سرپرستی نوزادی مبتلا به بیماری صعب‌العلاج را پذیرفته .