«مالکان غایب از ده» از ویژگی‌های نظام ارباب رعیتی در ایران بود که با اصلاحات ارضی از بین رفت، اما با گذشت 50سال به‌نظر می‌رسد با مهاجرت‌ معکوس شاهد شکل نوینی از این پدیده هستیم که طی آن صاحبان اراضی نه در روستاها بلکه در شهرها ساکن هستند و با تغییر کارکرد اراضی مولد، ساختار اقتصادی روستاها را نیز دگرگون کرده‌اند.