صبح اول وقت با یک نان بربری در دست کارت می‌زند و درحالی‌که سرش تا منتهی‌الیه چانه پایین آمده، لخ‌لخ‌کنان به سمت اتاقش می‌رود. پنجره را باز می‌کند و بعد یک روزنامه به جای سفره روی میز پهن می‌کند و پنیر تبریزی را داخل بشقاب گل سرخی می‌گذارد و نان را به تکه‌های نامساوی تقسیم می‌کند و با 2همکار دیگرش مشغول خوردن صبحانه می‌شود.