علی دشتی که تاکنون چند نوبتی نامش در این ستون به میان آمده، بعد از اینکه به غیظ رضاخان گرفتار شد، ماه‌ها در زندان قصر و در ادامه، به‌علت کسالت گوارشی، در مریض‌خانه نجمیه و پس از آن در خانه خودش در حبس بود و- پس از حصول بهبودی- 6ماهی هم به بهبهان تبعید شد.

پروانه و خسرو