• جمعه 14 اردیبهشت 1403
  • الْجُمْعَة 24 شوال 1445
  • 2024 May 03
دو شنبه 22 خرداد 1402
کد مطلب : 194263
+
-

دوچرخه‌سواری به جای توسعه مترو و اتوبوس

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات پایتخت، ترافیک و آلودگی هواست که باید با توسعه حمل‌ونقل عمومی مدیریت می‌شد؛ این درصورتی است که شهردار وقت تهران نه‌تنها توسعه مترو و اتوبوس را در اولویت قرار نداد، بلکه از آنجایی‌که می‌دانست نمی‌تواند به نتیجه برساند فرار رو به جلو انجام داد و سعی داشت تا دوچرخه‌سواری را در تهران ترویج کند.  در همان زمان غلامحسین کرباسچی، شهردار پیشین تهران در صفحه اینستاگرام خود با انتشار تصویری از حناچی از او خواست تا به‌جای سوارشدن بر دوچرخه با ماشین به سرکارش برود و تلاش کند که صد‌ها واگن معطل مانده به خطوط مترو ملحق شوند که صد‌ها هزار مسافر مترو معطل نمانند و هزاران اتومبیل کمتر بیرون بیایند، اما او به این طرح ادامه داد؛ دوچرخه‌هایی که عملا مسیرهای ایمنی نداشتند و اساسا برای تهران نسخه قابل‌قبولی نبودند.
ابتدا همه مدیران روزهای سه‌شنبه با دوچرخه پشت سر شهردار تهران رکاب زدند و با تبلیغات فراوان سعی در ترویج آن داشتند، اما با رفتن حناچی این پروژه برای همیشه جمع شد و تهران ماند با اتوبوس‌ها و متروی فرسوده و پول‌هایی که خرج توسعه دوچرخه‌سواری شده بود؛ طرحی که حالا کمترین اثری از آن نیست.سید جعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران در ابتدای شورای ششم نیز از این پروژه انتقاد و عنوان کرده بود که شورای پنجم و شهرداری قبلی ادعا کردند که 5هزار کیلومتر یعنی بیشتر از طول خیابان‌های تهران خطوط دوچرخه راه‌اندازی می‌کنند.
خیلی از خیابان‌های تهران به‌خاطر شیب و عدم‌ایمنی برای دوچرخه‌سواری مناسب نیستند. اما این تنها یک روی سکه است. شهرداری تهران نه‌تنها راه‌حلی برای توسعه اتوبوس نداشت، بلکه قطعات اتوبوس‌ها را باز و روی هم سوار می‌کردند تا کمبود‌ها را جبران کنند. سیدجعفر تشکری‌هاشمی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران در مرداد‌ماه 1401در رابطه با اینکه چگونه تعداد ناوگان اتوبوس‌ها در دوره گذشته از 6هزار دستگاه به 2هزار رسیده، عنوان می‌کند که شنیده‌ام که در دوره گذشته برای اینکه هزینه تعمیر و خرید قطعه داده نشود، قطعات اتوبوس‌ها جا‌به‌جا می‌شده است و به همین دلیل اتوبوس‌های دوکابین که می‌توانستند 2دهه در تهران به‌راحتی کار کنند با حدود تنها 13سال کارکرد، 700دستگاه از این اتوبوس‌ها غیرفعال شدند. بخشی از دلایل زمین‌گیر شدن اتوبوس‌ها این بوده است؛ قطعاتی از اتوبوس‌های خراب برداشتند که کاملا سبب زمین‌گیرشدن آنها شدند.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید