بازارها باز شد، فوتبال تعطیل بماند؟

روزانه اظهارنظرهای زیادی در مورد ضرورت تعطیلی و لغو کامل مسابقات لیگ برتر به گوش می‌رسد؛ جملاتی که گویندگان آن سعی می‌کنند با گره زدن این مسئله به آمار مرگ‌ومیر ناشی از کرونا، ادعاهای‌شان را توجیه کنند. در آخرین نمونه امیدرضا روانخواه گفته: «روزی صد ایرانی می‌میرند، بعد ما به فکر جام هستیم.» طوری که انگار عامل این اتفاقات منفی فوتبال است! به هر حال ویروس کرونا نظم دنیا را تحت‌تأثیر قرار داده و فوتبال هم به سهم خودش از این داستان آسیب جدی خورده. با این حال هیچ کجای دنیا نه قرار است زندگی تعطیل شود و نه فوتبال.
در ایران به‌تدریج قرنطینه در حال سبک شدن است؛ تصمیمی که اگرچه موافقان و مخالفان خاص خودش را دارد، اما به هر تقدیر در حال اجرا شدن است. از اول اردیبهشت بازار و پاساژها هم باز شدند و کسب و کار مردم از سر گرفته شد. شاید دلیل اتخاذ این تصمیم پرریسک، نامعلوم بودن زمان خلاصی از شر ویروس کرونا باشد. به‌تازگی مسئولان وزارت بهداشت از احتمال اوج‌گیری دوباره کرونا در پاییز خبر داده‌اند؛ خب الان چه‌کار کنیم؟ مسابقات فصل آینده را هم تعطیل کنیم و منتظر تولید دارو یا واکسن قطعی در 18‌ماه آینده بمانیم؟
طبیعتا همه ما از اتفاقی که رخ داده عمیقا متاثر هستیم، اما نباید با در هم آمیختن ناشیانه احساسات و منطق، تصمیمات هیجانی بگیریم. این همه آدم با رعایت نکاتی بهداشتی در کنار هم کار می‌کنند و جا‌به‌جا می‌شوند؛ حالا چرا تصور می‌کنیم برگزاری یک بازی لیگی پشت درهای بسته بین بیست‌وچند جوان فوتبالیست، اینقدر خطرناک و جنون‌آمیز است؟ مختصات کرونا نشان می‌دهد میانگین سنی مبتلایان محتاج به بستری در آن حدود 60سال و میانگین سنی فوت‌شدگان حدود 65سال است. بنابراین طبیعتا فوتبالیست‌های جوانی که هیچ بیماری زمینه‌ای ندارند و هر فصل هم تست پزشکی داده‌اند در خطر بسیار کمتری قرار دارند؛ مگر اینکه به‌عنوان ناقل خاموش عمل کنند که در این صورت خودشان باید مراقب روابطشان با افراد دیگر و مخصوصا سالمندان باشند، کاری که همه شهروندان هم‌اکنون ناگزیر از انجام آن هستند.مراد این نوشته آن نیست که همین عصر فردا مسابقات را شروع کنید، اما یادتان باشد از سرگیری بازی‌ها پشت درهای بسته فاجعه نیست و احتمالا سایر لیگ‌های دنیا هم دیر یا زود به همین شکل برگزار خواهد شد. حالا اینکه این همه اصرار عده‌ای برای لغو قطعی مسابقات به‌خاطر چیست، یک نکته مبهم به‌نظر می‌رسد.