شیرینی شانس

مهرنوش سلماسی_روزنامه نگار

از 2019 به‌عنوان سال پربار سینمایی نام برده شده است؛ سالی که در آن فیلم‌های جذاب زیادی روی پرده آمد.  از فیلم‌های استادان کهنه‌کاری چون اسکورسیزی که با «ایرلندی» انتظار دوستدارانش را برآورده کرد تا تارانتینونی که با «روزی روزگاری هالیوود» توانست توجه منتقدانش را هم جلب کند.  سالی که «انگل» پرچم سینمای آسیا را بالا نگه داشت و با حضوری پدیده‌وار،‌ جوایز اسکار را هم از آن خود کرد و سینمای جنگ با «1917» شاهکار سام مندس نقطه اوجی را در زمینه برداشت بلند تجربه کرد.  پیشنهاد ما از بسته متنوع و جذاب هالیوود، فیلم‌هایی است که سرگرم‌کننده و تماشایی از کار درآمده‌اند. در این روزهای سخت، ما بیش از هر چیز به تماشای فیلم‌های شیرین نیاز داریم. 

دیروز 
دنی بویل در یکی از مفرح‌ترین آثار کارنامه‌اش، تسلطش بر ژانر کمدی را نمایان می‌کند. 

در «دیروز» هیمیش پاتل نقش موزیسینی را بازی می‌کند که موفقیت چندانی در کارش ندارد. بلندپروازی‌ که جاه‌طلبی‌هایش به جایی نمی‌رسد تا اینکه بعد از یک تصادف، خودش را در دنیایی می‌بیند که کسی گروه موسیقی معروف بیتلز را نمی‌شناسد. حالا او می‌تواند با استفاده از آهنگ‌های بیتلز محبوبیت و موفقیت بی‌نظیری کسب کند. 
دنی بویل در فیلم دیروز تقریباً همه قواعد کمدی رمانتیک‌ها را رعایت می‌کند. نواختن آهنگ معروف گروه بیتلز، درهای موفقیت را به روی شخصیت اصلی باز می‌کند. درست مثل کاری که دنی بویل انجام می‌دهد و با ضیافتی از آهنگ‌های بیتل‌‌ها، حاشیه صوتی غنی‌ای برای فیلمش ایجاد می‌کند. دیروز با طعم نوستالژیکش، هم می‌تواند خاطرات قدیمی را زنده کند و هم به‌عنوان کمدی رمانتیک توانایی جذب مخاطبان پرشمار این ژانر محبوب را دارد. 

لانگ‌شات
کمدی با طعم سیاست از آن نسخه‌هایی است که در هالیوود زیاد پیچیده می‌شود. «لانگ‌شات» ساخته جاناتان لوین برداشتی تازه از الگویی قدیمی است. 

شارلیز ترون در نقش شارلوت فیلد وزیر امور خارجه‌ای که سودای ریاست‌جمهوری دارد، یک قطب این کمدی رمانتیک است و سمت دیگر ماجرا ست روگن در نقش فرد فلارسکی ایستاده است؛ روزنامه‌نگاری که شغلش را از دست داده و از مهمانی پرزرق و برق خانم وزیر امور خارجه سر در می‌آورد. 
فرد توجه شارلوت را جلب می‌کند و آنها خیلی زود عاشق یکدیگر می‌شوند. زوجی که در نگاه اول اصلا مناسب هم نیستند ولی جادوی عشق کار خودش را می‌کند. در فیلم لانگ‌شات کارگردان تمرکزش را روی رابطه شارلوت و فرد گذاشته و موتور محرک داستان، تلاش مشترک خانم سیاستمدار و آقای‌روزنامه‌نگار برای رسیدن به موفقیت است. فیلم پر از ارجاع‌های سیاسی است ولی سیاست بن‌مایه اصلی اثر را تشکیل نمی‌دهد. هدف اصلی سرگرمی و خنداندن تماشاگر است و لانگ شات از این منظر فیلم موفقی است. 

روزی روزگاری در هالیوود
فیلم تحسین شده کوئنتین تارانتینو، تماشاگر را به گذشته می‌برد. به هالیوود اواخر دهه‌60 میلادی که تارانتینو آن را به سبک خودش بازآفرینی کرده است.

ریک دالتون با بازی لئوناردو دی‌کاپریو هنرپیشه‌ای است که ستاره اقبالش در حال افول است و از طریق کارگزاری به نام مارین شارز (آل پاچینو) می‌کوشد تا محبوبیت از دست رفته‌اش را احیا کند. ریک به همراه بدلکارش کلیف بوث (برد پیت) سر از پروژه‌های مختلف سینمایی در لس‌آنجلس درمی‌آورند و هنر تارانتینو در بازسازی هالیوود نوستالژیک انتهای دهه60 و ابتدای دهه70 به مجموعه‌ای از تصاویر خیرکننده و تماشایی می‌انجامد. در ضیافتی از تصاویر زیبا، فیلم داستان رفاقت ریک و کلیف را روایت می‌کند. قصه فرعی جذاب روزی‌روزگاری در هالیوود ماجرای شارون تیت است که تارانتینو به سیاق همیشگی‌اش در تغییر تاریخ، سرنوشت تلخ او را هم با فرجامی شیرین عوض می‌کند.