«ایران پارک» جای اراضی

ایمان مهدی زاده ـ پژوهشگر توسعه پایدار

واژه‌ها بنای هویتی دارند و هرکدام در ذهن مخاطب تاویلی متفاوت ایجاد می‌کنند. وقتی می‌خوانیم درخت، هرکدام از ما تصویری متفاوت از درخت داریم که مربوط به پررنگ‌ترین تصاویری می‌شود که در ذهنمان نقش بسته است. از‌این‌روست که نامگذاری در جوامع یکی از ارکان مورد دقت و نظر مسئولان به‌حساب می‌آید. در واقع واژه‌ها همیشه آن مفهوم مورد نظر ما نیستند بلکه مفهومی هستند که در ذهن عموم جامعه متبادر می‌شوند. چه بسا در بسیاری مواقع، نام‌ها و نشانی‌های خاص، هویتی ویژه برای ساکنان آن منطقه رقم می‌زنند. نام شهرها، روستاها و محله‌ها بخش مهمی از مفهوم و محتوای آن منطقه را شامل می‌شود. از این روست که هنگام برندسازی یکی از مهم‌ترین بخش‌های کار، نامی است که آن برند با خود حمل کرده و در ذهن مخاطب می‌نشاند. یکی از ارکان جوامع توسعه‌یافته هویت‌سازی‌ به‌حساب می‌آید و براساس نوع کارکرد و هویت به هر مجموعه، آن را در اذهان پررنگ کرده تا جایی که مردم نسبت به آن عرق و علاقه پیدا کنند.
یکی از بهترین مناطق گردشگری تهران با وجود بیش از نیم قرن کار متخصصان در حوزه‌های معماری و فضاهای سبز و داشتن بستر مناسب برای توسعه پایدار در گردشگری به‌دلیل نبود نام مناسب، قابلیت‌هایش ناشناخته مانده است.
طی چند دهه اخیر، کلمه «اراضی» همواره کنار واژه «ملی» در ذهن مخاطبان به‌عنوان بخشی از زمین‌های مورد دعوای ارگان منابع طبیعی و زمین خواران، نقش بسته است. از این‌رو این واژه در معرفی بزرگ‌ترین منطقه گردشگری تهران به وسعت 560هکتار در ذهن شهروندان ابهام ایجاد می‌کند.
اراضی عباس‌آباد از روزگارهای دور برای گردشگری فرهنگی در بخش میانی تهران واقع شده که نیاز به نامگذاری مناسب دارد. نام «ایران پارک» به‌عنوان یک پارک که حاوی نمادهای زیادی از ایران است و توانسته در حوزه معماری افتخارآفرینی‌هایی داشته باشد، می‌تواند هویتی متناسب با کارکرد و جغرافیای آن ایجاد کند.