باغ آذری محله‌ای است در منطقه16تهران که از شمال به خیابان شوش، از جنوب به بوستان بعثت، از شرق به خیابان صابونیان و از غرب به محله خزانه بخارایی محدود می‌شود. این محله هم مثل اغلب محله‌های جنوب پایتخت، همان‌طورکه از نامش پیداست، ابتدا محدوده‌ای نسبتاً سرسبز و ییلاقی بوده است. امروزه دیگر خبری از باغ‌های قدیمی این محله نیست، اما همجواری با بوستان‌های بعثت و میثاق سبب شده تا سرانه فضای سبز خوبی داشته باشد.
اینکه باغ آذری از چه زمانی به منطقه‌ای مسکونی تبدیل شده سند دقیقی وجود ندارد، اما گفته می‌شود در زمان ناصرالدین شاه قاجار تعدادی کوره آجرپزی در این محدوده ساخته شد که هدف از ساخت آنها تولید خشت برای ساخت حصار دور پایتخت بود. از همان زمان برخی از خانواده‌های کارگر در این محدوده ساکن شدند. در دوره پهلوی اول و همزمان با مهاجرت‌های گسترده روستاییان به شهرها، این منطقه هم مورد توجه اقوام مختلف از جمله آذری‌زبان‌ها قرار گرفت و بافت مسکونی آن توسعه یافت. با توسعه بافت مسکونی، دیگر جایی برای کوره‌های آجرپزی نبود. با اعتراض مردم در نهایت کوره‌ها تعطیل شد و از آنها فقط خاطره‌ای در ذهن اهالی قدیمی این محله باقی ماند.
یکی از بناهای مهم این محله رختشویخانه «موصوف» بوده است که در زمان پهلوی اول ساخته شد و تا سال 1340 فعال بود. در آن زمان به دلیل نبود آب لوله‌کشی، رختشویخانه‌ها از اهمیت زیادی برخوردار بودند. بنای رختشویخانه موصوف تا سال 1351همچنان در محله وجود داشت. محله باغ آذری اکنون از 3بخش یا محله داخلی به نام‌های نوبهار، باغ آذری و فداییان اسلام تشکیل شده و متأسفانه نام آن با انواع آسیب‌ها و معضلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و مشکلات زیست‌محیطی گره خورده است. سکونت اتباع بیگانه، پناه آوردن آسیب‌دیدگان اجتماعی مناطق دیگر به این محله، همجواری با محله‌های آسیب‌خیزی چون هرندی، همه و همه، سبب شده تا مسئله آسیب‌های اجتماعی همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مردم و مسئولان محلی در باغ آذری باشد.
کوره‌پزخانه شاه قاجار تا رختشویخانه موصوف
در همینه زمینه :
زندگی
گزارش
امید و افتخار
خبر روز