از نیمه دوم سال یک پیمانه کم شد، از تلخکامی ایام اما قطره‌ای کاسته نشد. انگار ادامه دارد روزگار ماسک‌زدن و نقاب در خاک کشیدن و هراس در دل داشتن. فیلم سینمایی زندگی همه ما در لحظات پرآب چشم قرار دارد و البته سینماها هم با سرنوشتی شبیه فیلم‌های تلخ و با پایان‌باز، فعلا چراغ کم‌نور زندگی‌شان را به زحمت روشن نگه داشته‌اند.