سینمای هنری، مستقل یا هر اسمی که روی آن بگذاریم برخلاف بسیاری از قضاوت‌ها و تحلیل‌های یکجانبه و کلی نگر که سینما را فقط فیلم‌های جریان اصلی و بدنه می‌داند ظرفیت‌های بسیاری برای عرضه و جذب مخاطب در سراسر جهان دارد؛ ظرفیت‌هایی که در طول 30سال گذشته فیلم‌های ایرانی برای معرفی خود به جهان تنها بخشی از آنها را مورد بهره‌برداری قرار داده و انبوهی افتخار و توجه را جلب کردند.