در دوره حکوم0000ت مظفرالدین شاه، یکی از روحانیان تهران تصمیم گرفت درباره تاریخ پایتخت تحقیق و پژوهش کند و نتیجه تحقیقاتش به منبعی موثق و قابل اعتنا برای محققان و تهرانپژوهان نسلهای بعد از خودش تبدیل شد.
ناصر تکمیلهمایون، یکی از شاخصترین تهرانپژوهان معاصر، معتقد بود که آگاهی از اوضاع و احوال فرهنگی و اجتماعی تهران از روزگار قدیم تاکنون، بدون وجود نقشههای پایتخت امکانپذیر نیست.
تهران و هویت تاریخیاش را باید با فردی مرور کرد که کوچه پسکوچههای طهران قدیم را زیر پا گذاشته و با نشستن پای نقلهای جعفر شهری و محضر پدر و مطالعه آثار فاخر تهران پژوهان گذشته و حال، از واو به واو آن خبر دارد.