به خانواده برمی‌گردیم؛ به پیوندهای عمیق و اساسی که میان ما و اعضای خانواده شکل گرفته است. در تمام لحظاتی که در رنج‌ها چروکیده می‌شویم یا راهی برای مقابله با آنها می‌یابیم و در تمام لبخندها و خوشی‌ها، به خانواده برگشته‌ایم. به فضاهایی که سال‌هاست در جانمان نشست کرده‌اند. خانواده مأمن است و چه‌چیزی بهتر از یک پناهگاه گرم و نرم که به‌سوی ما آغوش باز کند. خانواده اما در مسیر روزها و سال‌ها و بالاوپایین‌ها و سختی‌های روزگار، شاید یادش رفته باشد چگونه می‌تواند گرم بماند.