قطار سفید رنگ که به نزدیکی مناطق مسکونی می‌رسید، مردم خود را به کنار ریل می‌رساندند و ‌با احترام تا حرکت آخرین واگن می‌ماندند و برای مسافران مجروح دست تکان می‌دادند. این تنها قطاری بود که صدای بوق و حرکتش هیچ‌گاه مورد خشم یا بازی کودکانه قرار نگرفت و سنگی به طرفش پرتاب نشد.