
نه پادشاهی، نه سختگیری

آیا کودکان باید به خواستههایشان برسند، نه نشنوند، کاملا مرکز توجه باشند و کاملا در خدمتشان باشیم؟
2کودک را درنظر بگیرید: اولی با والدین بسیار سختگیر با توقعات بالا و دومی با والدین بسیار مهربان که هیچ توقعی ندارند و هر کاری میکنند تا فرزندشان اذیت نشود. کودک با والدین سختگیر در آینده موفقتر با حرمت نفس بالاتر خواهد بود، میدانید چرا؟
هردوی این بچهها سلامت روانی کامل نخواهند داشت، اما عشق بیقید و شرط و رفاه کامل بدون توقع مناسب از بچهها باعث رشد آنها نخواهد شد. حرمت نفس و اعتماد به نفس با تلاش کردن، سختی کشیدن و بالاخره از پس آن برآمدن شکل خواهد گرفت. گرچه عشق بیقید و شرط پایه سلامت روانی کودک است اما کافی نیست! کنار آن توقع بالا در حد سن و توانایی فرزندتان و چارچوب و قانون داشتن لازمه رشد و موفقیت و عزت نفس فرزندتان است. ترکیب عشق و توقع داشتن باعث میشود کودک هم احساس ارزشمندی کند و هم توان مقابله با سختیهای زندگی را بیاموزد! پس نه پادشاهی مطلق، نه سختگیری افراطی. والدگری سالم یعنی ترکیب عشق بیقید و شرط با توقعات منطقی و چارچوبهای روشن. این همان راهی است که به کودک کمک میکند عزتنفس واقعی پیدا کند و در آینده توان مقابله با سختیهای زندگی را بیاموزد.