سیدمحمد بهشتی-کارشناس فرهنگی
طرح پیشنهادی «استفاده بهینه از اشیای باستانی و گنج‌ها» را که توسط 46نماینده مجلس برای تصویب در صحن علنی به هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی ارسال شده است، تنها می‌توان با طرح مجاز شمردن خرید و فروش موادمخدر مقایسه کرد. از آن جهت موضوع موادمخدر را مثال آورده‌ام که یک واقعیت دردناک در کشور است.
تجارت کثیف موادمخدر یک اقتصاد بزرگ در خود دارد و گردش مالی هنگفتی در آن اتفاق می‌افتد. این تجارت در ایران همچون بسیاری دیگر از کشورها غیرقانونی و غیرمجاز است و به‌عنوان یک جرم در قوانین جزایی ایران و دیگر کشورها شناخته می‌شود. به‌دلیل غیرقانونی بودن تجارت موادمخدر، دولت سهمی در این تجارت ندارد و به همین دلیل باید هزینه زیادی نیز برای مقابله با قاچاق موادمخدر و جلوگیری از این پدیده کثیف داشته باشد. اگر این تجارت در ایران یا دیگر کشورها آزاد بود، دولت‌ها نیز سهم هنگفتی از گردش مالی حاصل از تجارت موادمخدر داشتند.
اما چرا این تجارت غیرقانونی و جرم است؛ چون برای نسل کنونی در ایران و جهان مخرب و زیانبار است و منجر به میرایی نسل حاضر می‌شود. اما آیا طرح «استفاده بهینه از اشیای باستانی و گنج‌ها» تنها نسل حاضر را هدف می‌گیرد؟
با رویکرد به چنین دیدگاهی می‌توان نتیجه گرفت طرح اخیر برخی نمایندگان مجلس، برای آزاد کردن خرید و فروش اشیای تاریخی و باستانی و آزاد شدن حفاری و کاوش در محوطه‌های باستانی کشور برای دستیابی به آثار تاریخی و اقدام به فروش این آثار، حتی زیانبارتر از آزاد کردن تجارت موادمخدر در کشور است. چون نه‌تنها منجر به از بین رفتن هویت تاریخی و فرهنگی نسل حاضر می‌شود که نسل‌های آینده را نیز از هویت تاریخی تهی می‌کند و زیان آن متوجه تمامیت فرهنگی ایران می‌شود. پس می‌توان گفت که طرح پیشنهادی «استفاده بهینه از آثار باستانی و گنج‌ها» که به تازگی به هیأت رئیسه مجلس ارسال شده است، به‌معنای مجاز شمردن خریدوفروش آثار عتیقه و زیرخاکی است که نتیجه‌ای زیانبارتر از آزاد کردن تجارت موادمخدر برای کشور دارد.
تشابه طرح مجلس با آزاد سازی تجارت موادمخدر
در همینه زمینه :
