سیدعلی میرافضلی از شاعرانی است که در خلوت، راه خود را پیموده. شعر او بدون پشتیبانی گروه و دسته و جریانی بالا آمده و به مرور فراگیر شده است. راه او، از همان آغاز، از سال1373 که «تقویم برگ‌های خزان» را منتشر کرد، روشن بود.