از 9آبان 1304 که سیدمحمد تدین، نایب‌رئیس مجلس شورای ملی، لایحه خلع احمدشاه از سلطنت را به مجلس برد، بندی در آن وجود داشت که زمینه‌سازی‌ سلطنت شاه بعدی رضاشاهرا از نظر قانون مجلس ممکن ساخت؛ حکومت موقت «در حدود قانون اساسی و قوانین موضوعه مملکتی به رضاخان پهلوی» سپرده شده و «تعیین تکلیف حکومت قطعی» به مجلس مؤسسان واگذار می‌شود.