تغییر اساسنامه به امید اصلاح

  خبر: فرزین انتصاریان، رئیس انجمن مدیریت کیفیت ایران می‌گوید: اساسنامه سازمان حمایت در حال اصلاح است، چراکه براساس اساسنامه فعلی جریمه ناشی از بی‌کیفیتی تولید به خزانه واریز می‌شود درحالی‌که باید به‌دست مصرف‌کننده برسد. انتصاریان ابراز امیدواری کرده است با اصلاح اساسنامه، سازمان حمایت به موضوع کیفیت نیز توجه کند.

  نقد: تولید در ایران پرهزینه‌تر از دیگر کشورها انجام می‌شود و در فروش نیز باید تحت نظارت و دخالت دولت و سازمان‌های مداخله‌گر عمل کند. در این فرایند عمدتاً تولیدکننده مجبور است کیفیت کار خود را با قیمتی که برای فروش محصولش تعیین می‌شود جفت‌وجور کند و در این مسیر اگر از کیفیت محصول خود نکاهد، حداقل از افزایش کیفیت آن صرف‌نظر می‌کند پس بهتر است بیش از اینکه امیدوار باشیم تغییر اساسنامه یک سازمان مداخله‌ای زمینه را برای ارتقای کیفیت هموار کند، تلاش کنیم با حذف این مداخله‌ها دست تولید را برای بهبود کیفیت باز بگذاریم و به قدرت توان از تولیدکننده انتظار داشته باشیم. سازمان حمایت چند دهه فعالیت کرده و همین میزان فعالیت برای سنجش عملکرد آن کافی است. حالا اگر پس از چند دهه مواردی چند از ایرادات وجود این سازمان مشخص شده، آیا باید به اصلاح این ایرادات اکتفا کرد یا این ایرادات باید تلنگری برای تعیین تکلیف این سازمان تلقی شود؟ حقیقت این است که حضور سازمان‌های مداخله‌گر نظیر سازمان حمایت و شورای رقابت در یک اقتصاد سالم معنایی ندارد و اگر در اقتصاد ایران به امثال این سازمان‌ها احساس نیاز می‌شود، به‌جای پاسخ دادن به این نیاز باید علت اصلی را در اقتصاد رفع کرد چراکه حضور این نوع سازمان‌ها تولید را به بهانه حمایت از مصرف‌کننده نهایی تحت‌فشار قرار می‌دهد اما بازخورد این رفتار چیزی جز افول تولید و ضربه دیدن مصرف‌کننده نیست.