یادداشت
انبوه ساختمان‌ها در پایتخت
مریم معترف| بازیگر سینما و تلویزیون و کارگردان تئاتر:
تهران شهری است که دیگر دوستش ندارم؛ از بس شلوغ و آلوده است. از همه بدتر اینکه پر از ساختمان و آپارتمان‌های متراکم است. حتی در کوچه‌باغ‌های شمیران برج ساخته‌اند. در یک کوچه 6 متری جمعیت زیادی زندگی می‌کند و معلوم نیست اگر حادثه‌ای رخ دهد چطور می‌خواهند به شهروندان امدادرسانی کنند. در شهرهای توسعه‌یافته جهان هویت و منظر شهری را حفظ کرده‌اند، به‌طوری که با یک نگاه می‌توان فهمید کدام شهر است. ولی در تهران آنقدر ساختمان‌های ناهماهنگ و نماهای نامربوط دیده می‌شود که هویت آن مخدوش شده است.
این بی‌هویتی حتی در نمای ساختمان‌ها نیز دیده می‌شود. ساختمان‌های قدیمی کنار جدیدهایی قرار دارند که هرکدام یک رنگ و یک شکل متفاوت دارد و اصلاً معلوم نیست چرا هماهنگی آنها با هم در نظر گرفته نشده است. من ساکن عباس‌آباد هستم و در کوچه خودمان که حداکثر 6متر عرض دارد ساختمانی 7 طبقه در حال ساخت است. 2 سال است عملیات گودبرداری و ساخت و ساز در زمینی بزرگ ادامه دارد و هنوز به جایی نرسیده. گویا ساختمانی اداری است. بعد از کلی مزاحمت ساخت‌وساز حالا نگرانیم که وقتی این ساختمان تکمیل شود کوچه‌مان از نظر ترافیکی چه وضعیتی خواهد داشت.
انبوه آپارتمان‌ها در شهر، بر زندگی شهروندان تأثیر گذاشته است. علاوه بر شلوغی و ازدحام روزمره بخشی از لطف و زیبایی زندگی شهری نیز از بین رفته است. برای مثال دیگر خانه‌ها حیاط ندارند و کسی گل و گیاه و درخت در حیاط خانه‌اش نمی‌کارد. خانه‌ها بی‌روح شده است. به نظرم راهکار مؤثر این است که برای جمعیت تهران تصمیم‌گیری جدی شود. برخی کشورهای اروپایی کمتر از 10 میلیون نفر جمعیت دارند، حال چرا تهران به‌عنوان یک شهر باید این همه جمعیت داشته باشد؟ باید در شهرهای دور و نزدیک کشور از نظر اشتغال، رفاه، درمان و... شرایط مناسبی مهیا شود تا مهاجرت به تهران کاهش یابد. کسانی که از شهرهای دیگر به تهران می‌آیند خودشان هم با مشکلات زیادی از جمله حاشیه‌نشینی مواجه می‌شوند.
