در ایران باشگاه‌های قدیمی و ریشه‌دار و بازیکن‌ساز و بعضا پرطرفدار و پرافتخاری مثل پاس، هما، شاهین، تهران‌جوان، استقلال اهواز، ابومسلم، بانک‌ملی، ملوان، سپیدرود یا منحل شده‌اند یا در دسته‌های پایین دست‌وپا می‌زنند و مدتی است از تیم‌های متمولی که یک‌شبه ظهور کرده‌اند و مدتی در کانون توجه قرار داشته‌اند و افتخاراتی هم به‌دست آورده‌اند، مثل استقلال خوزستان، کشاورز، بهمن، بانک تجارت، شموشک و... خبری نیست. این محدود به فوتبال نیمه‌حرفه‌ای ما نمی‌شود و وضعیت در 5لیگ معتبر اروپایی هم دست‌کمی از ما ندارد.
آلمان
با پایان یافتن فصل بوندس‌لیگا و قهرمانی بایرن‌مونیخ که دورتموند، لایپزیش و مونشن‌گلادباخ سهمیه لیگ قهرمانان و لورکوزن، هوفنهایم و ولفسبورگ سهمیه لیگ اروپا گرفتند، تیم‌های فورتونا دوسلدورف و پادربورن به بوندس‌لیگای 2سقوط کردند و یک تیم دیگر ریشه‌دار احتمالا به دسته پایین‌تر سقوط خواهد کرد. با ظهور باشگاه‌های پولکی یک‌شبه‌ای مثل هوفنهایم و لایپزیش، سقوط احتمالی وردربرمن می‌تواند انتقادات از این تازه به‌دوران رسیده‌های سرمایه‌دار را تیزتر و آنها را منفورتر کند. برمن برای فرار از سقوط باید با تیم سوم بوندس‌لیگای 2یعنی هایدنهایم که پایین‌تر از بیلفه‌فلد و اشتوتگارت قرار گرفت در پلی‌آف شرکت کند. هامبورگ (قهرمان سابق جام برندگان جام اروپا و فینالیست جام یوفا) چهارم شد و به پلی‌آف نرسید. سفید و سبزهای برمن با سابقه 121ساله و 4 قهرمانی و 7 نایب‌قهرمانی در بوندس‌لیگا و یک جام برندگان جام و یک اینترتوتو در اروپا حالا در مسیری حرکت می‌کنند که پیش از آنها هامبورگ و کایزرسلاترن و کلن طی کرده بودند. کایزرسلاترن با اتو ره‌هاگل کبیر نخستین تیمی بود که بلافاصله پس از صعود توانست قهرمان لیگ شود (1998). این تیم با 4قهرمانی و 2 جام حذفی هم‌اکنون در وسط جدول لیگ دسته سوم فوتبال آلمان دست‌وپا می‌زند و با تیم‌های ریشه‌دار دیگری مثل مونیخ 1860، بایر اوئردینگن، دویسبورگ، روستوک و دیگران رقابت می‌کند. کارلسروهه هم نزدیک بود همراه با نورنبرگ، وایس‌بادن و دینامو درسدن به دسته سوم سقوط کند.
انگلیس
در انگلیس تیم ریشه‌دار استون‌ویلا در آستانه سقوط است و ممکن است به جمع رقبای قدیمی چارلتون، بلکبرن، میدلزبورو، بیرمنگام، کویینر پارک‌رنجرز و ناتینگهام فارست (قهرمان 2 دوره جام باشگاه‌های اروپا) بپیوندد. لیدز و وست‌بروم شانس زیادی برای صعود به لیگ برتر دارند.
اسپانیا
در لالیگا اوضاع اسپانیول اصلا خوب نیست. قهرمان 4 دوره کوپا دل‌ری و فینالیست 2 دوره جام یوفا و رقیب همشهری بارسلونا شانس زیادی برای ابقا ندارد. فاصله 3 تیم پایین جدول یعنی مایورکا، لگانس و اسپانیول با آخرین تیم بالادست -سلتا ویگو- بین 8تا 10 امتیاز است. از آن‌طرف ساراگوسا پس از مدت‌ها می‌تواند همراه با کادیس به لالیگا بیاید. اما تیم‌های دوست‌داشتنی قدیمی مثل تنریف، مالاگا، وایکانو، خیخون و... در دسته دوم ماندنی هستند و راسینگ سانتاندر به دسته سوم سقوط می‌کند؛ جایی که پاتوق تیم‌های دوم باشگاه‌های بزرگ لالیگایی مثل رئال و بارسا و اتلتیکوست.
ایتالیا
در آخر جدول سری آ اوضاع اسپال و برشا اصلا خوب نیست که البته اسپال برای خیلی‌ها اهمیتی ندارد. برشا که زمانی گواردیولا (در دورانی که تست دوپینگ او مثبت اعلام شد) و روبرتو باجوی افسانه‌ای را در اختیار داشت به‌احتمال فراوان سقوط می‌کند و یک‌سری تیم‌های باسابقه و اصیل مثل تورینو، سامپدوریا، اودینزه و جنوا اوضاع مناسب‌تری از این دو تیم و لچه دارند. در سری بی تیم بنونتو با فاصله‌ای 24امتیازی نسبت به نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده صعود خود را به سری آ و لیوورنو سقوط به سری سی را قطعی کرده‌اند.
فرانسه
تیم‌های آمیان و تولوز به دسته پایین‌تر لیگی سقوط کردند که ناتمام باقی ماند. این دو تیم هنوز در حال پیگیری حقوقی برای شکایت و ابقا در لیگ یک هستند. نانت و سن‌اتین که تیم‌های بزرگ و ریشه‌داری هستند و سن‌اتین تیم میشل پلاتینی کبیر بود، از خطر سقوط جستند. لوریان و لانس صعود کردند، غیراز کان که در کمرکش جدول لیگ 2 به‌سر می‌برد، اوضاع تیم‌های پرافتخار و ریشه‌دار مثل بقیه 5لیگ معتبر اروپایی بد نیست.
ریشه‌ها خشک می‌شوند
بسیاری از باشگاه‌های ریشه‌دار و قدیمی دنیا اوضاع خوبی ندارند و جای خود را به باشگاه‌های متمول یک‌شبه داده‌اند
در همینه زمینه :
