بگذارید روستایی بمانیم

فاطمه کاظمی | همدان - خبرنگار :

 مدتی است اجرای طرح الحاق 4 روستای قاسم‌آباد، حسن‌آباد، علی‌آباد و شورین به شهر همدان مطرح شده و  نمایندگان همدان در مجلس، با جدیت آن را پیگیری می‌کند و برخی مسئولان استان هم همراه با حاجی‌بابایی برای تحقق این مساله تلاش می‌کنند. هدف از اجرای طرح، رساندن جمعیت 554 هزار نفری همدان به یک میلیون نفر به عنوان معیار حداقلی برای کلانشهر شدن است. هرچند اضافه ‌شدن جمعیت 22 هزار نفری روستاهای گفته‌‌شده هم جمعیت همدان را به یک میلیون نفر نخواهد رساند، اما برخی مسئولان استان مصر به اجرای طرحند. طرف دیگر ماجرا فعالان مدنی، کارشناسان و استادان دانشگاه هستند که با اجرای این طرح مخالفند و معتقدند الحاق این 4 روستا به شهر نه تنها مشکلات آن‌ها را حل نخواهد کرد، بلکه این روستاها را به مناطق حاشیه شهر تبدیل می‌کند؛ اتفاقی که برای روستاهای خضر، حصار قصابان، حصار پیازکاران و دیزج افتاد و هیچ کس مسئولیت وضعی را که این مناطق، بعد از الحاق به شهر، گرفتار آن شدند، نمی‌پذیرد. 

دهیاران و اعضای شورای 4 روستای گفته‌شده مخالفت خود را با اجرای این طرح اعلام کرده‌اند و در نامه‌هایی به بخشدار مرکزی همدان و همچنین وزیر کشور خواستار جلوگیری از اجرای آن شده‌اند و اکثریت اهالی این روستاها هم رای مخالف به این موضوع داده‌اند. اما چندی پیش فرماندار همدان در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها اظهار کرد:  اهالی روستاها موافق شهری ‌شدن خود هستند و دهیاران، به دلیل از دست دادن موقعیت خود، با اجرای این طرح مخالفت می‌کنند. به همین دلیل با اهالی این روستاها به گفت‌وگو نشستیم و نظرشان را درباره اجرای این طرح جویا شدیم.

چرا موافق باشیم؟

اردشیر بهرام، اهل روستای شورین، درباره چرایی مخالفت خود با اجرای طرح می‌گوید: شما بگویید چرا باید موافق باشیم؟ خود همدان با این وسعت، با در نظر گرفتن بعضی از ملاک‌ها،  هنوز شهر محسوب نمی‌شود و بیشتر شبیه یک روستای توسعه‌یافته است و مدیریت شهری در اداره آن با مشکلات متعدد روبه‌رو است و حالا می‌خواهند، با الحاق این 4 روستا، باری به دوش آن اضافه کنند. 
وی می‌افزاید: تا جایی که می‌دانم در همه دنیا از روستاها حمایت و تلاش می‌کنند با افزایش امکانات مانع از مهاجرت روستاییان به شهر شوند، اما مدیران استانی ما می‌خواهند روستاها را تبدیل به شهر کنند.

این روستایی توضیح می‌دهد: حتی با الحاق به شهر هم این روستاها شهر نخواهند شد و در چند سال آینده به عنوان حاشیه شهر به حال خود رها خواهند شد. لطفا مسئولان بیایند توضیح دهند با شهری ‌شدن چه مزایایی به ما اختصاص می‌یابد که اصرار بر اجرای این طرح دارند؟
بهرام خطاب به مسئولان استان می‌گوید: نمی‌گویم وضع فعلی ما خوب است، اما بگذارند همین‌طور بمانیم. روستایی که سالن ورزشی آن سال‌هاست نیمه‌کاره مانده چطور با اضافه شدن به شهر توسعه خواهد یافت؟ ما خودمان مشکلات خودمان را حل می‌کنیم. نیازی نیست ما را شهری کنند.
حسین شیخعلیان، از اهالی روستای شورین، اما موافق اجرای طرح است و توضیح می‌دهد: روستای ما از کاروان توسعه جا مانده است. معتقدم اگر به شهر تبدیل شود، وضع بهتر خواهد شد. البته مسئولان در این ‌باره از اهالی روستا نظرسنجی نکرده‌اند، اما من موافق اجرای طرح هستم.

چه نیازی به شهر شدن است؟

داوود سیفیان از اهالی روستای حسن‌آباد است و در این روستا بنگاه مشاور املاک دارد. او هم مخالف ملحق ‌شدن روستای خودش به شهر است و می‌گوید: با اجرای این طرح بیمه تامین اجتماعی روستایی ما قطع خواهد شد. از سوی دیگر، بیشتر زمین‌های اینجا کشاورزی است و اگر به دست شهرداری بیفتد از بین خواهد رفت و شهرداری طرح‌های خودش را روی این زمین‌ها اجرا خواهد کرد.
وی ادامه می‌دهد: روستای حسن‌آباد تنها مشکل فاضلاب دارد که آن هم سال آینده رفع خواهد شد و جز این، روستای ما همه نوع امکاناتی دارد، پس چه نیازی به شهر شدن است؟ ما از روستایی‌ بودنمان راضی هستیم.

می‌پرسم آیا مسئولان از شما نظرخواهی کرده‌اند؟ پاسخ می‌دهد: دانشجویان برای اجرای طرح‌های دانشگاهی خود به اینجا آمده و از ما نظرخواهی کرده‌اند، اما مسئولان چنین کاری نکرده‌اند. من به عنوان بومی روستا می‌گویم اکثریت جمعیت 2 هزار خانواری روستا با پیوستن روستا به شهر مخالفند. 

اکبر خاوری اهل روستای قاسم‌آباد است و در این روستا مغازه فروش لوازم تاسیساتی دارد. او هم می‌گوید: شورای روستا درباره اجرای این طرح با ما صحبت کرد و نظر ما را خواست، اما بیشتر اهالی با اجرای آن مخالف بودند. مسئولان با شهری ‌کردن چه امکاناتی به ما می‌دهند که اصرار بر اجرای این طرح دارند؟ به محض شهری ‌شدن، برای هر ساخت‌وسازی، باید عوارض محدوده شهری را بپردازیم و تا مدت‌ها اسیر مراحل اداری شهرداری باشیم. برای دریافت یک وام کلی ما را درگیر می‌کنند، حالا چطور می‌خواهند به ما کمک کنند؟ خضر که به شهر تبدیل شد، چه شد؟ مگر نه این‌که نمی‌توان در کوچه‌ پس‌کوچه‌های آن راه رفت.

این روستایی بومی قاسم‌آباد می‌افزاید: هیچ مسئول یا نماینده‌ای نظر ما را در این‌باره نپرسیده‌ است. نظر ما را هم بپرسند، ترتیب اثر نمی‌دهند. مسئولان کار خودشان را می‌کنند و نظر ما برای آن‌ها اهمیتی ندارد. این همه از مشکل آب برای آن‌ها گفتیم، مگر حل کردند؟ دهیار و شورای روستای ما خوب کار می‌کنند و از آن‌ها راضی هستیم.

اگر شهری شویم املاکمان گران می‌شود

حسن جواهری، اهل روستای قاسم‌آباد، اما موافق اجرای طرح الحاق روستا به شهر است و می‌گوید: ما همه جور امکانات داریم اما از توسعه شهری جا مانده‌ایم. خانه‌های این روستا همه سند رسمی دارند، اما وقتی این سندها را به بانک یا دادگستری ارائه می‌دهیم، قبول نمی‌کنند چون روستایی است.
این روستایی می‌افزاید: اگر همدان کلانشهر شود بودجه بیشتری می‌گیرد و خدمات بیشتری به آن ارائه می‌شود. ضمن این‌که قیمت املاک قاسم‌آباد با الحاق به شهر افزایش می‌یابد و باغ‌هایمان ارزش پیدا می‌کند.

بی‌توجهی به نظر مردم

نایب رئیس شورای روستای علی‌آباد اما با مخالفان همراه است که می‌گویند با الحاق روستا به شهر بر مشکلات آن افزوده خواهد شد. جواد قاسم‌آبادی توضیح می‌دهد: کسی که می‌خواهد همدان کلانشهر شود، چرا خود شخصا در میان مردم حضور نمی‌یابد و نظر مردم را نمی‌خواهد؟ آیا نظر مردم روستا فقط  در زمان رای‌ دادن مهم است نه در این مسائل؟ چرا می‌خواهند بدون تفکر منبع درآمد این قشر روستایی را که کشاورزی و دامداری است از بین ببرند؟ ۸۰ درصد جمعیت روستای علی‌آباد کشاورز و دامدارند.

وی توضیح می‌دهد: اگر نگاهی به روستاهایی که به شهر ملحق شده‌اند، بیندازید، خواهید دید رضایتمندی از عملکرد مجموعه شهری پایین است و اقدام مثبتی در این زمینه صورت نگرفته است. شهرداری به دلیل کمبود منابع مالی پروژه‌های ناتمام زیادی دارد. در چنین شرایطی می‌خواهد کدام خدمت را به روستاها ارائه دهد که الان روستاهای اطراف از آن محرومند؟ مگر جز این است که مردم کم‌درآمد روستا، که بعضی‌‌هایشان به کمک یارانه زندگی را می‌گذرانند، با الحاق روستا به شهر گرفتار عرصه نفسگیر مراحل اداری خواهند شد و باید بخش قابل ملاحظه‌ای از دسترنج خود را صرف گرفتن یک انشعاب یا عوارض کنند؟