ای کاش کوهها سفید شوند
کوههای تهران که مثل مادری شهر را در آغوش گرفتهاند و هر وقت به آنها نگاه میکردیم دلمان گرم میشد که پشتمان به کوههای بلند است که در نهایت به دماوند متصل میشود، حالا تبدیل به یک نماد غمانگیز بیآبی و خشکسالی شدهاند
از حجره تا باشگاه
درباره روحانی جوانی که هم درس میخواند، هم قلمکاری میکند و هم مربی بدنساز و پارکورکار حرفهای در ایران است
گزارش
عکس و فیلمهایش با کلیدواژه طلبه بدنسازی و روحانی پارکورکار وایرال شدهاست؛ آنقدر که حساب و کتاب الگوریتم اکسپلورر شبکههای مجازی خیلی از کاربران که معمولا براساس علایق و سلایق فردیشان نظم و ترتیب میگیرد، بههمریخته و لابهلای هزاران هزار پست بالاآمده، یکی دوعکس یا فیلم از ابوالفضل امیری دیده میشود؛ طلبه جوانی که سعی دارد با حفظ شأن عبا و قبا و عمامه روحانیت بهروز باشد و مدرن.
