روزگاری که خانه‌های تهران هنوز اندازه قوطی کبریت نشده بود یا حتی قبل‌تر از آن که شمالی و جنوبی‌بودن خانه معنایی نداشت، گل‌های خوشه‌انگوری درخت اقاقیا یا پیچ ‌گلیسین از دیوار حیاط خانه‌ها آویزان بود و با وزش نسیم بهاری، عطر خوشش را به همسایه‌ها، هدیه می‌داد.