شیب به سمت آبرو نبردن...
همین چندسال قبل بود که بیژن، یک دانش‌آموز روستایی در مقابل دوربین معلم و در پاسخ به سؤال پرسیده شده، که چرا سقف خانه‌ها را در شمال شیب‌دار می‌سازند؟ درپی یافتن پاسخی برای سؤال بود و دائم می‌گفت: شیب! بام؟
آقا تهرانی تو عکس باشه، عکس بره سینه دیوار، دیگه اون دیوار نمی‌ریزه. آقا تهرانی با این قد و بالا خودش دیواره، عکس یه عمر روش می‌مونه!
باید یک جوری از این دیوار تنگی که دور خودش کشیده بود بیرون می‌رفت. وگرنه ممکن بود بخشکد. پیش از آنکه شاخ و برگ دربیاورد بخشکد. خشکیدن، مردن مگر چیست؟ فقط یک جور است؟ یوسف فکر کرد ممکن است آرام‌آرام بمیرد و خودش حالی‌اش نشود.
