باید بدانیم که برای زندگی آینده هیچ چیزی بالاتر و قوی‌تر و سالم‌تر و خوب‌تر از خاطره خوب نیست؛ به خصوص خاطره دوران کودکی و خاطره خانه...

فضلون، پادشاه گنجه، مشاوری داشت که هر وقت کسی، جرمی مرتکب می‌شد  ولازم بود او را به زندان بیندازند، این مشاور به او می‌گفت: «آزاده را میازار و چون آزردی بکش.»

فراش مدرسه محمدباقر صدر در محله شهرک ولیعصر همیشه پیر بود. حتی میان عکس‌های زرد و لب‌پرشده آلبوم خانوادگی مش‌اسماعیل‌لحاف‌دوز می‌توانستی چین و چروک‌های صورتش را بشماری. باباحسین فراش، برادر بزرگ‌تر مش‌اسماعیل لحاف‌دوز، همسایه زیرزمین خانه‌پدری بود و ما مطابق قانونی نانوشته هر سال عید پس از دید و بازدید‌های نخ‌نمای فامیلی می‌رفتیم به گته‌ده روستای خوش آب و هوای طالقان که زادگاه برادر‌ کهنسال‌تر از درختان آنجا بود.