استارتاپ‌ویکند، عبارتی است که این روزها در دهان خیلی‌ها می‌چرخد؛ یک واژه جدید که خیلی‌ها بدون توجه به کارکردش از آن تلقی‌های متفاوتی دارند. استارتاپ‌ویکند نه یک برنامه با پایان باز است و نه برنامه‌ای که سر و ته آن نامشخص باشد. در تمام دنیا یکسری برنامه خاص برای پرورش ایده استارتاپی تشکیل می‌شود. این اصطلاح از 2عبارت Startup و Weekend تشکیل شده است؛ جزء اول این عبارت یعنی Startup به‌معنای کسب و کارهای روبه‌رشد است که عمدتا توسط نیروهای جوان پرورش پیدا می‌کند. به‌طور دقیق‌تر «نیل بلومنتال»، بنیانگذار استارتاپ «واربی پارکر» این تعریف را از استارتاپ‌ها ارائه می‌دهد: «استارتاپ شرکتی است که روی مشکلی کار می‌کند که راه‌حل روشنی ندارد و موفقیت هم در آن ضمانت‌شده نیست.» بخش دوم این عبارت Weekend است که در زبان انگلیسی به‌معنای آخر هفته است. کسانی که یک استارتاپ را می‌چرخانند، معمولا در تمام طول هفته درگیر پروژه‌هایشان هستند. آخرهفته‌ها زمان خوبی برای همه آنهاست که دور هم جمع شوند و درباره ایده‌هایشان حرف بزنند. درواقع، آخر هفته با یک تقریب خوب، تنها زمانی است که تمام استارتاپ‌ها می‌توانند دور هم جمع شوند؛ به همین دلیل، برنامه‌هایی به نام استارتاپ‌ویکند در آخر هفته‌ها برگزار می‌شود؛ در ایران زمان استارتاپ‌ویکند پنجشنبه‌ها و جمعه‌هاست و در خارج شنبه و یکشنبه.
چطور بنویسیم؟
استارتاپ یک واژه است. پس Start و Up را نباید جدا از هم نوشت. وقتی از استارتاپ حرف می‌زنیم، دقیقا درباره صحبت کردن از یک واژه سخن می‌گوییم. هرچند 2واژه week و end به‌طور جداگانه معنا می‌دهند اما وقتی حرف از ویکند می‌شود، با یک واژه مستقل طرف هستیم.
