فرمان ایست به هیولاهای بتنی

رضا کیانیان/ بازیگر سینما
حرکت به سمت شهری پاک،  زیست‌پذیر و آرام یک‌‌نکته اساسی دارد؛ توجه به «انسان». در چنین شهری این انسان‌ها هستند که حرف اول را می‌زنند و بقیه عناصر در خدمت به شهروندان به‌کار گرفته می‌شوند؛ آن هم در شرایطی که سلامت جان و روان آدم‌ها را به خطر نیندازند. در این میان جدی گرفته شدن حرکت به سمت تهرانی پیاده‌محور با رویکرد توجه به پیاده‌ها و دوچرخه‌سواران جای تقدیر دارد. این حرکت اگرچه سخت به‌نظر می‌رسد و همگام شدن مدیران رده بالا در آن اغلب با نقد روبه‌رو می‌شود اما باید تداوم یابد تا کم‌کم،  انسان‌ها بر بدنه اصلی شهر چیره شده و به سلطه خودروهایی که هویت،  سلامت،  آرامش،  تاریخ و همه‌‌چیز را روزبه‌روز زیر چرخ‌هایشان  له می‌کنند،  پایان دهند.

 حال با انتقاداتی که به سه‌شنبه‌های بدون خودروی مدیران شهری و در صدر آنها شهردار پایتخت طی روزهای گذشته مطرح شده،  همواره یک غایب اصلی داشته‌اند: «انسان». در این رویکردها،  که نزدیک به دو دهه شاهد حاکمیت‌شان بر تهران بوده‌ایم،  شهر چیزی نیست جز سازه‌هایی که به هوا می‌روند و اتوبان‌هایی که کشیده می‌شوند تا این طرفش را به آن طرفش و بالایش را به پایینش بچسبانند. با وجود این اما فردی آرام و بی‌صدا،  پا به رکاب شده تا به هیولاهای بتنی ساخته شده در دهه‌های اخیر فرمان ایست بدهد. این حرکت می‌خواهد یادآوری کند شهر برای تمامی آدم‌هاست نه خودروها،  ساختمان‌ها و بلندمرتبه‌ها. تحلیلگری به زیبایی گفته که شهردار متفاوت،  «پرسونال برندینگ» متفاوت می‌طلبد وگرنه که او هم می‌شود یکی از همان بوروکرات‌های توسعه‌گرایی که وقتی دست یاری به سوی مردم دراز کردند،  کسی تحویل‌شان نگرفت. مسئله دیگر آن است که شهردار رئیس اداره‌های آب و فاضلاب،  مخابرات،  برق و... نیست. بخشی از هویت یک شهردار در نسبتش با شهر،  با مردم و از همه مهم‌تر با زندگی تعریف می‌شود. بنابراین باید نه‌تنها او شجاعانه مسیر درستی را که انتخاب کرده ادامه دهد بلکه دیگران،  ازجمله مسئولان بلندمرتبه سازمان‌ها،  کارمندان،  هنرمندان،  ورزشکاران،  فرهنگیان و همه و همه،  پا در این راه بگذارند و حمایت کنند و حداقل سه‌شنبه‌ها از خودروهای شخصی دست بکشند.