
وحدت؛ سپر ملت در توفان توطئهها

محسن ردادی؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه
در میان گردباد تهدیدها و تهاجمهای منطقهای، آنچه ایران را برابر رژیم صهیونیستی بهویژه در نبرد 12روزه اخیر، مقاوم و پیروز نگاه داشت، نهتنها قدرت نظامی که بیش از آن، وحدت مثالزدنی مردم و مسئولان بود. این جنگ، نه صرفا یک تقابل نظامی، بلکه میدانی برای سنجش انسجام اجتماعی و سیاسی ایران بود و چه نیکو از این آزمون سر برآوردیم.
رژیم اشغالگر قدس با صراحت بر نقطه موردنظرش انگشت گذاشته بود: ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت، میان میدان و دیپلماسی و میان اقوام و گروههای اجتماعی. هدف آنان، زدن ضربه به سنگر وحدت و پاره کردن تار و پود همبستگی بود. اما آنچه رقم خورد، عکس تمام این خواستهها بود؛ ایران، یکپارچهتر از همیشه، جلوهای از وحدت را به نمایش گذاشت که سالها بود نظیرش را کمتر دیده بودیم.
با این حال، حفظ این دستاورد سترگ، نیازمند تدبیر و هوشیاری است. انسجام ملی نهتنها سرمایهای برای عبور از بحرانها، بلکه ضامن پایداری عزت و اقتدار ملی در روزهای آینده است. در این میان، آنچه بیش از همه تهدیدآمیز مینماید، اولویت دادن به حواشی سیاسی، نزاعهای جناحی و دوقطبیسازیهای مصنوعی در فضای اجتماعی و رسانهای است.
درست است که سیاستورزی و بیان دیدگاههای مختلف امری ناپسند نیست، بلکه نشانهای از پویایی جامعه است؛ مشروط بر آنکه این بیانها در قالب گفتوگوی سالم، عقلانی و اخلاقمدار جلوهگر شوند. سیاست اگر آغشته به بیاخلاقی و غرضورزی شود، نهتنها مشکلی را حل نمیکند، بلکه خود بدل به آتشی در دامن وحدت ملی میشود.
تجربههای تلخ سالهای گذشته و حتی روزهای اخیر نشان داده که وقتی سیاستزدگی جای حکمت بنشیند، دروغ، تهمت و نفرتپراکنی، رخت بر تن گفتار و رفتار سیاسی میپوشاند. این وضعیت، نه به مردم خدمتی میکند و نه به کشور، بلکه دشمن را که مترصد شکافهای درونی ماست، خشنود میسازد.
مرزهای اخلاق و منافع ملی باید خط قرمز سیاستورزی داخلی باشد؛ چه در سطح نخبگان و مسئولان و چه در لایههای اجتماعی. کشاندن اختلافات به ساحت رسانهها، هیزمی است در آتش دشمنیهایی که واشنگتن و تلآویو سالهاست میکوشند روشن نگه دارند.
امروز بیش از همیشه نیازمند آنیم که باور کنیم پیروزی فردا در گرو انسجام امروز است. اگر انسجام را پاس نداریم، دستاوردهای سخت بهدستآمده دیروز، در چشمبرهمزدنی از میان خواهند رفت.