آلیک؛ دومین روزنامه قدیمی تهران

ارامنه تهران در بسیاری از موارد پیشگام بوده‌اند و در عرصه مطبوعات هم با تاسیس روزنامه «آلیک» که به اتفاق روزنامه اطلاعات به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین روزنامه‌های زنده ایران شناخته می‌شود، نام خود را در تاریخ مطبوعات ایران ثبت کرده‌اند. روزنامه آلیک در سال 1310در خیابان لاله‌زار شروع به‌کار کرد و بعدها به مکان‌های دیگری منتقل شد اما جا‌به‌جایی‌های مکرر، این روزنامه را از فهرست جراید مهم و تأثیرگذاری که در پایتخت چاپ شده خارج نکرد. آرا آوانسیان، عضو هیات تحریریه روزنامه آلیک، درباره ماجرای تأسیس این روزنامه می‌گوید: «آلیک در سال 1931میلادی منتشر شد. قبل از آن چند هفته‌نامه و ماهنامه برای ارامنه منتشر می‌شد. این روزنامه وارث نشریاتی بود که برای جامعه ارامنه منتشر می‌شد و ابتدا به‌صورت هفته‌نامه و بعدها به‌صورت دو روزنامه و در نهایت به شکل روزنامه به چاپ رسید.هدف آلیک اطلاع‌رسانی به جامعه ارامنه درخصوص مسائل سیاسی و داخلی ایران بود و در همه این سال‌ها به آن پایبند مانده است.» آلیک در سال‌های ابتدایی فعالیتش همواره با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کرد اما از سال 1950و با حمایت‌های جامعه ارامنه تهران جان تازه‌ای گرفت. این روزنامه در مقاطع مختلف با اکثریت مردم همراه بود و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی هم به اعتصاب 66روزه مطبوعات پیوست. آوانسیان درباره سیر تحولات این روزنامه می‌گوید: «دفتر مرکزی و هیأت تحریریه روزنامه بعد از 7شماره از خیابان لاله‌زار به خیابان قوام‌السلطنه و سی‌تیر فعلی و بعدها به خیابان‌های فردوسی، سرهنگ سخایی و اکباتان شرقی منتقل شد.‌این دفاتر هم‌اکنون وجود خارجی ندارند، اما آلیک به حیات خودش ادامه می‌دهد. ساختمان فعلی روزنامه در خیابان سهروردی را هم 2 معمار ارمنی ساختند که به شکل موج ساخته شده و یادآور نام آلیک به‌معنای موج است.»