شوخی با تیم ملی

بعد از اعلام لیست تیم ملی برای مینی‌کمپ خردادماه، یکی از سؤالاتی که در ذهن علاقه‌مندان فوتبال شکل گرفت، درباره دعوت از بازیکنان کم‌نام‌ونشان لیگ بود که شاید کسی تا قبل از این دعوت آنها را نمی‌شناخت. تشکیل مینی‌کمپ از زمان حضور کارلوس کی‌روش در ایران مد شد و ظاهرا برای کشف بازیکنان جدید و ایجاد پشتوانه برای تیم ملی انجام می‌شود، اما معمولا با نگاهی به لیست بازیکنان دعوت‌شده به‌راحتی می‌توان حدس زد اغلب این بازیکنان شانس رسیدن به پیراهن تیم ملی را نخواهند داشت و شاید دعوت از آنها نتایجی غیر از پشتوانه‌سازی برای تیم ملی داشته باشد. این‌بار هم امیر قلعه‌نویی 24بازیکن را به مینی‌کمپ تیم‌ملی دعوت کرده که نگاهی به شرایط و عملکرد آنها نشان می‌دهد از ترکیب تیم ملی کیلومترها دور هستند.

   پشت خط مهاجمان
محمدجواد محمدی، مهاجم هوادار با گلی که با دست به پرسپولیس زد، اسم در کرد و با پنالتی‌ای که با دست از این تیم گرفت، نامش را تثبیت کرد! این بازیکن فوتبال‌دستی حالا در لیست امیر قلعه‌نویی برای تیم ملی قرار گرفته و کسی نمی‌داند در سن 26سالگی آیا فرصتی برای اوج‌گیری و کشف‌شدن خواهد داشت یا نه. محمدی فصل گذشته 27بازی برای هوادار انجام داد و با 5گل و 3پاس‌گل، تأثیرگذارترین بازیکن تیمش بود. اما میانگین نمرات او در سایت متریکا از 7.08 فراتر نرفت تا رتبه47  را در میان بازیکنان این فصل به‌دست بیاورد. در پست مهاجم، عارف رستمی (مس کرمان)، ارسلان مطهری (استقلال)، عباس‌زاده (تراکتور)، شکاری (گل‌گهر)، اسدی (تراکتور) به همراه قائدی و مغانلو بالاتر از محمدی قرار دارند. همین نکته درباره محمدرضا آزادی (آلومینیوم اراک) هم صادق است. آزادی فصل گذشته 2گل بیشتر از محمدی زد و نمره‌اش در سایت متریکا 7.17 بود اما او هم لااقل 6مهاجم را بالاتر از خودش می‌دید و تازه این در حالی است که بهترین مهاجمان ایران در تیم‌های خارجی بازی می‌کنند. با وجود طارمی، آزمون، جهانبخش، صیادمنش، علی علیپور و... و با توجه به اینکه حتی علی علیپور هم سال‌های اخیر شانسی برای بازی در تیم‌ملی به‌دست نیاورده، به محمدی و آزادی و... چقدر شانس می‌دهید که حتی یک دقیقه بازی ملی انجام بدهند؟ ظاهرا دعوت از آنها بیش از آنکه به‌کار تیم ملی بیاید، به‌کار خودشان خواهد آمد!

   ستاره برزیل
یکی دیگر از دعوت‌شده‌ها به مینی‌کمپ تیم‌ملی، مهدی ممی‌زاده است. ممی‌زاده برترین بازیکن نفت آبادان در فصل گذشته بود اما در میان بازیکنان هجومی حال حاضر قطعا حرفی برای گفتن ندارد. یک مهاجم که در پست‌های هافبک هجومی و وینگر هم برای برزیلی‌ها به میدان رفت و طی 29مسابقه‌ای که انجام داد 5گل زد، 2پاس گل داد و یک‌بار برای تیمش پنالتی گرفت. ممی‌زاده 22بار در ترکیب اصلی قرار گرفت و 7بار هم به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت و طی همین مدت 2بار عنوان برترین بازیکن زمین را از آن خودش کرد. او طی 2055دقیقه حضور در میدان فقط 2اشتباه دفاعی مرتکب شد. ممی‌زاده همچنین 33.7 لمس توپ در هر بازی داشت و در 31.5درصد نبردها پیروز شد. دقت پاس ممی‌زاده هم به‌طور میانگین 70.9درصد بوده که آمار بسیار خوبی برای یک مهاجم محسوب می‌شود. بهترین بازی ممی‌زاده همین آخرین بازی فصل مقابل گل‌گهر بود که مهدی گل بقای برزیلی‌ها را زد و با نمره7.75 بهترین بازیکن میدان شد. جالب اینکه ضعیف‌ترین نمره ممی‌زاده هم دور رفت در بازی با همین تیم گل‌گهر ثبت شده بود (6.34). او با این آمارها در نهایت به میانگین امتیاز7 در سایت متریکا رسید که در جمع بازیکنان صنعت‌نفت رتبه اول و در جمع کلیه بازیکنان لیگ رتبه72 را به او بخشید. هم‌پستی‌های ممی‌زاده که در رده‌بندی متریکا بالاتر از او قرار دارند اما به تیم ملی دعوت نشده‌اند، امین کاظمیان (مس کرمان)، محمدرضا سلیمانی (ذوب‌آهن)، محمد عمری (پرسپولیس)، ساسان انصاری (فولاد)، مهرداد رضایی (مس رفسنجان)، عارف رستمی (مس کرمان)، مرتضی تبریزی (گل‌گهر)، محمدرضا حسینی (گل‌گهر) و محمد عباس‌زاده (تراکتور) هستند. یعنی لااقل 10بازیکن در لیگ نمره بهتری از او گرفته‌اند و خارج از لیگ برتر نیز علیرضا جهانبخش، مهرداد محمدی، وحید امیری، علی قلی‌زاده، مهدی ترابی و خیلی‌های دیگر در این پست‌ها منتظر او هستند. به‌نظر شما ممی‌زاده چه زمانی به ترکیب تیم ملی خواهد رسید؟

   سیاهی‌لشکرهای خط دفاع
در خط دفاعی چه بازیکنانی به مینی‌کمپ دعوت شده‌اند؟ محمد نادری (آلتای‌اسپور ترکیه)، احسان حسینی (آلومینیوم اراک)، محمد دانشگر (سپاهان)، عارف آقاسی (فولاد)، امیرمهدی جانملکی (نساجی مازندران)، مهدی تیکدری (گل‌گهر سیرجان) و‌... بخش‌هایی از این لیست را رسما می‌توان یک شوخی با مخاطب فرض کرد. امیرمهدی جانملکی در خط دفاعی نساجی یکی از بدترین خطوط دفاعی این فصل را ساخت و با اغماض و ارفاق می‌توان او را یک مدافع متوسط دانست. او با نمره6.60 یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان فصل گذشته حتی در تیم خودش بود. محمد دانشگر هم این فصل با اشتباهات ریز و درشتش در خط دفاعی سپاهان به چشم آمد و با نمره7.09 چهل‌وپنجمین بازیکن لیگ گذشته لقب گرفت. وضعیت احسان حسینی هم تعریفی نداشت. مدافع سابق پرسپولیس که هرگز در جمع سرخپوشان فرصت بازی پیدا نکرد، در تیم آلومینیوم 25بازی کرد و به نمره6.81 رسید. او حتی در تیم خودش هم رتبه‌ای بهتر از سیزدهم به‌دست نیاورد. حالا یک‌بار هم از این منظر به داستان نگاه کنید که تیم ملی در دفاع میانی مرتضی پورعلی‌گنجی، سیدمجید حسینی، شجاع خلیل‌زاده، کنعانی‌زادگان و روزبه چشمی را دارد و پشت سر اینها هم جوانانی چون حزباوی و سامان فلاح آماده‌اند تا در تغییر نسل بعد از جام ملت‌ها، صاحب جایگاهی در خط دفاعی شوند. پس دعوت از احسان حسینی، جانملکی و دانشگر برای چیست؟ اصلا مگر بازیکنی مثل دانشگر را می‌توان به مسابقات بین‌المللی برد؟ از شادی‌های بعد از گلش نمی‌ترسید؟

اینجا چه خبر است؟
آنچه درباره لیست 24نفره تیم ملی خواندید را می‌توان ساعت‌ها ادامه داد و به‌جز چند بازیکن مثل رضاییان که فیکس تیم ملی هستند، بقیه حاضران در این لیست را می‌توان به چالش کشید. زمانی که کارلوس کی‌روش در ایران بود و از این لیست‌ها منتشر می‌کرد، شائبه‌هایی برای او شکل می‌گرفت که با این لیست‌ها قیمت بازیکنان کم‌نام‌ونشان را بالا می‌برد و خودش هم از این راه منتفع می‌شود. حالا که سرمربی ایرانی بر رأس کار نشسته و همین رویه را در پیش گرفته، درباره او چه می‌توان گفت؟