به مشکل که می‌خوریم سراغ قرآن می‌رویم

مژگان مهرابی- روزنامه‌نگار

مادر مهم‌ترین و بهترین مربی است که هر انسان می‌تواند داشته باشد. کسی می‌تواند زمینه سعادت فرزندش را فراهم کند. کم نیستند مادرانی که نسبت به تربیت فرزند خود حساسیت زیادی داشته و سعی می‌کنند آنها را در مسیر خدا و اهل‌بیت(ع) هدایت کنند. برای این دسته از مادرها تعالی فرزند از همه‌‌چیز مهم‌تر است. مصداق این حرف اعظم صالحی است. کسی که خود را خادم قرآن می‌داند و فرزندانش را هم وقف قرآن کرده است. 5دختر و پسر خود را در مسیری سوق داده که پایانی جز سعادت ندارد. محمدهادی، محمدعلی، سارا، زهرا و فاطمه اسلامی همگی حافظ قرآن هستند و در این زمینه موفقیت‌های زیادی را از آن خود کرده‌اند. راه‌اندازی دارالقرآن حضرت ولیعصر(عج) یکی از اقدامات آنهاست که البته بیشتر آموزش را محمدهادی و محمدعلی انجام می‌دهند. صالحی بعد از بچه‌ها حالا خود به حفظ قرآن رو‌آورده و تاکنون نزدیک به 4جزء را حفظ کرده است. کار ارزنده دیگر او برگزاری جلسه هفتگی قرآن در خانه‌اش است و به خانم‌های همسایه روانخوانی و مفاهیم قرآن یاد می‌دهد.

ظاهر خانه‌اش شاید مثل هزاران خانه‌ای باشد که در دل این شهر بزرگ قرار دارد. اما تفاوت چشمگیر آن زمانی به چشم می‌آید که وارد خانه او شوی. حس عجیبی در آنجا وجود دارد. آرامشی همراه با بهجت. صالحی حال خوب خانه‌اش را از برکت انس با قرآن می‌داند و می‌گوید: «هیچ‌چیز به اندازه آوای قرآن ما را شاد نمی‌کند.» خودش سال‌ها پیش معلم بوده و دانش‌آموزان زیادی را خواندن و نوشتن آموخته است. بعد از مادر شدنش تصمیم گرفت حرفه‌ای که دوست دارد را رها کند و به تربیت معنوی فرزندانش برسد. صالحی به آن روزها برمی‌گردد؛ «بچه‌ها که زبان باز کردند با آنها ذکر خدا و اهل‌بیت(ع) را تمرین می‌کردم. محمدهادی بزرگ‌تر از محمدعلی بود. به آنها اذان و اقامه را یاد دادم و بعد آنها را به مسجد بردم و به امنای مسجد گفتم دوست دارم اینها مکبر شوند. می‌خواستم با این کار پایشان به مسجد باز شود و تشویق شوند.»

اگر همسرم همراهی نمی‌کرد موفق نمی‌شدم
مادر بر این باور است که پدر و مادرها باید برای تربیت و رشد معنوی فرزندان خود وقت بگذارند. به‌خصوص شرایط فعلی که بچه‌ها به جای مطالعه و بازی خود را با حضور در فضای مجازی سرگرم می‌کند. صالحی می‌گوید: «رفت‌وآمد بچه‌ها به مسجد باعث شد به خواندن قرآن علاقه‌مند شوند. برای این ذوق‌شان کور نشود در دارالقرآن ثبت‌نام‌شان کردم. همه وقتم را برای بچه می‌گذاشتم. گاهی می‌شد که چند ساعت طول می‌کشید
که تا آنها یک صفحه حفظ کنند. صبوری می‌کردم و با دادن امید که تو می‌توانی، آنها را به حفظ قرآن تشویق می‌کردم. خوب کار راحتی نبود. 3تا بچه قد و نیم قد را هر روز به دارالقرآن بردن. در سرما و گرما. گاهی اوقات بچه‌ها بدقلقی می‌کردندو نمی‌آمدند. اول آرام‌شان می‌کردم و با وعده و وعید آنها را به کلاس می‌بردم.» او نه مشاور بود و نه کارشناس اما خیلی خوب می‌دانست چطور باید بچه‌ها را در مسیر درست قرار دهد. صالحی از تجربیات خود می‌گوید: «بچه‌ها همه‌شان لوح سفیدی دارند و مستعد یادگیری‌اند. این وظیفه پدر و مادر است که در لوح سفید آنها جملات خوب یا بد بنویسد. خیلی خوب می‌شود آنها را به سمت قرآن و مذهب سوق داد. اگر بچه در فضای لهو و لعب قرار بگیرد دنبال همان راه می‌رود.» او قدردان همسرش است که در این راه پشتوانه او بوده.

در دوران بارداری و شیردهی قرآن می‌خواندم
مادر هیچ وقت از روش تنبیه یا غیظ و خشم برای آموختن و نهی کردن به بچه‌ها استفاده نکرده است. همیشه سعی‌اش بر این بوده امر به معروف را به‌طور عملی اجرا کند چرا که اعتقادی به تحکم در خانواده ندارد. او تجربه‌های فرزندپروری خود را بازگو می‌کند: «نصیحت کردن به تنهایی روش کاربردی مطلوبی برای تربیت بچه‌ها نیست. بچه آینه رفتاری پدر و مادر خود است. اگر ببیند یکی از والدینش دروغ می‌گوید قطعا انسان راستگویی نخواهد شد. در خانه هیچ وقت به بچه‌ها امر نکردم که قرآن بخوانند. آنها پدرشان را می‌دیدند که هر روز زمانی را برای تلاوت قرآن درنظر می‌گیرد. همسرم قرآن را با صدای بلند می‌خواند. بچه‌ها به مرور زمان با این صدا مانوس شده و خودشان هم برای یادگیری اشتیاق نشان دادند. این از معجزات قرآن است. خود من چه در دوران بارداری و چه شیردهی قرآن تلاوت می‌کردم که این امر هم در شکل‌گیری بچه‌ها بی‌تأثیر نبود.»

قرآن، کتاب یادگاری در کتابخانه نیست!
صالحی سعی کرده با بهره‌گیری از توصیه‌های قرآنی امور زندگی‌اش را بگذارند. برای همین در خانه او تندی و دلخوری جایگاهی ندارد. اگر هم بین افراد خانواده اختلاف نظری باشد با احترام حل مسئله می‌کنند. این مادر باور دارد کمک گرفتن از آیات قرآن می‌تواند ریشه تنش‌ها را بخشکاند و از بین ببرد. مشکلی که این روزها در جامعه زیاد دیده می‌شود. او کم توجهی بعضی از مردم به این کتاب الهی را آفتی برای روابط انسانی می‌داند. دلخور است از اینکه در اغلب خانه‌ها قرآن برای زینت کتابخانه‌ها استفاده می‌شود یا در مراسم تدفین اموات آیات آن را تلاوت می‌کنند. او به نکته جالبی اشاره می‌کند: «در خانواده ما قرآن راهگشای امور زندگی‌مان است. برای همین هر کدام از ما وقتی با مشکلی مواجه می‌شود قرآن را باز می‌کند. آیاتی که جلوی رویمان است گویی با ما حرف می‌زنند.»

مکث
محمد علی اسلامی
نخبه قرآنی خانواده
«محمد علی» نخبه خانواده اسلامی است. سال 1375به دنیا آمده و هم‌اکنون دکتری علوم قرآنی دارد. او مشغول نوشتن رساله دکتری خود با موضوع روش‌های حفظ قرآن است. محمدعلی از 8سالگی شروع به حفظ قرآن کرده و در مدت یک‌سال توانسته 30جز کتاب الهی را حفظ کند. او از مراحل پیشرفت خود می‌گوید: «مدت یک سال به مدرسه نرفتم و در کلاس‌های جامعه القرآن شرکت کردم. برای اینکه از درس عقب نمانم مادرم با من تمرین کرد. او برای من و برادر و خواهرهایم خیلی زحمت کشید. گاهی تا نیمه شب بیدار می‌ماند و با ما قرآن می‌خواند.» بعد از پایان دبیرستان محمدعلی در رشته علوم قرآنی ادامه تحصیل داد. او در سال 1387در مسابقات کشوری حفظ 20جز قرآن کریم نفر اول شد. در سال 1388هم باز در مسابقات کشوری حفظ کل قرآن توانست مقام اول را از آن خود کند. او از دیگر موفقیت‌هایش می‌گوید: «سال 1393در مسابقات بین‌المللی بنگلادش نفر دوم شدم و به مسابقات بین‌المللی کشورهای عربستان و امارات راه یافتم. در مسابقات تونس هم جز 5حافظ برتر دنیا شناخته شدم.» محمدعلی چند سالی است با کمک برادر بزرگ‌ترش محمدهادی دارالقرآن حضرت ولی عصر(عج) را راه‌اندازی کرده و مربی آنجاست. او روش‌های خاصی برای حفظ قرآن اجرا می‌کند. می‌گوید: «با لطف خدا می‌توانم به 63روش ایما و اشاره هر جای قرآن از حفظ بخوانم. روش‌های پروانه‌ای، ضربدری، برعکس خواندن، اشاره، ضربه به میز، ابتدا و انتهای صفحه و... می‌توانیم از هر حرف که اشاره شد، از همان حرف شروع کنم و بقیه آیات را از حفظ بخوانم. پاسخ هرگونه پرسش و سؤال با آیات متناسب در قرآن از شیوه‌هایی است که خوب به آن تسلط دارم .»

محمد هادی اسلامی:
قرآن با همه عظمتش حافظ ما می‌شود
محمدهادی فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع گرایش تکنولوژی صنعتی است و مدرک معادل کارشناسی علوم قرآنی و حدیث را هم دارد. او از سال 1388مشغول به تدریس در زمینه قرآن بوده و به‌گفته خودش تاکنون توانسته بیش از 100حافظ قرآن تربیت کند. او حفظ قرآن را از سن 15سالگی شروع کرده و در مدت یک سال موفق به حفظ کل آیات الهی شده است. می‌گوید: «در ابتدای امر در مسابقات مفاهیم و قرائت شرکت می‌کردم. چون حفظ کار سختی بود خیلی تمایل نشان نمی‌دادم. اما در جلسات و برنامه‌های زیادی شرکت داشتم و با حافظان قرآن آشنا می‌شدم تا اینکه یکی از آنها جمله‌ای گفت و مسیر زندگی من را به‌طور کلی تغییر داد. با این مضمون که ما وقت می‌گذاریم و قرآن را حفظ می‌کنیم و این قرآن با همه عظمتش حافظ ما می‌شود. این جمله تأثیر زیادی روی من گذاشت و مشتاقم کرد تا آیات قرآن را به ذهن بسپارم.» محمدهادی روش منحصر به فردی برای حفظ قرآن دارد و اینکه با نگاه کرده به سوره از قرآن و انتخاب یک حرف از کلمه بدون آنکه بداند کدام سوره یا آیه یا صفحه است، آن آیه را می‌خواند. محمدهادی برای ترویج قرآن و مانوس شدن هر چه بیشتر مسلمانان با کتاب خدا سفرهای زیادی را به کشورهای هنگ‌کنگ، تونس، ماکائو، سوریه، لبنان، بنگلادش، عمارت، عمان، کویت، روسیه و... داشته است. یکی از خاطره انگیزترین سفرهای او تلاوت قرآن در محضر سیدحسن نصرالله و آیت‌الله سیستانی است. او می‌گوید: «هدف من انس مردم با قرآن است. هم‌اکنون 2هزار قرآن آموز تحت تعلیم من است. امیدوارم به روزی برسیم که به فرمایش مقام معظم رهبری تعداد حافظان قرآن ما در ایران جمعیت 10میلیونی شود.»

سارا اسلامی / شاعر اهل‌بیت(ع) :
کودکی؛ پایه زندگی انسان است
سارا، نخستین فرزند خانواده اسلامی است و مثل برادرانش تحصیلاتش را در رشته علوم قرآنی ادامه داده و شاعر اهل‌بیت(ع) است. سارا به نکته جالبی اشاره می‌کند: «هر اتفاقی که در زندگی انسان بیفتد پایه‌گذاری‌اش از کودکی است و باید این سن را جدی گرفت. اینکه همه ما شیفته اهل‌بیت(ع) هستیم و قرآن را جز لاینفک زندگی‌مان می‌دانیم به سبب زحماتی است که پدر و مادر ما برای پرورش روح و تربیت ما متحمل شده‌اند. خوب به‌خاطر دارم که مادرم مرتب ما را به مجالس عزاداری و مذهبی می‌برد. همین باعث می‌شد بذر عشق و علاقه به ائمه معصومین(ع) در وجود ما کاشته شود.»

فاطمه اسلامی:
قرآن به من آرامش می‌دهد
«فاطمه» کارشناس ارشد فلسفه از دانشگاه الزهراست. او عروس خانواده دباغ، همان بانوی مبارز انقلابی است. دختر 3ساله‌اش نرگس هم در این وادی است و سوره‌های زیادی را از حفظ است. می‌گوید: «قرآن به من آرامش می‌دهد. حلاوت خاصی دارد که اگر آن را مزمزه کنی دوست نداری دل بکنی.» او توصیه می‌کند که والدین شرایط انس با قرآن را از سن کودکی برای فرزندانشان فراهم کنند چرا که همین موضوع می‌تواند سعادت آنها را در دوران نوجوانی که حساس‌ترین سن یک انسان است تضمین کند.

زهرا اسلامی:
حفظ آیات، ذهن را پویاتر می‌کند
زهرا فرزند چهارم من است. او هم در سن 12سالگی شروع به حفظ قرآن کرد و 4سال طول کشید تا حافظ قرآن شد. او درباره اهمیت انس با قرآن می‌گوید: «شاید خیلی‌ها تصور کنند که حفظ قرآن وقت زیادی صرف می‌کند و وقت درس خواندن را می‌گیرد. اما باید بگویم حفظ آیات، ذهن من را پویا‌تر کرده بود و خیلی بهتر درسم را متوجه می‌شدم. طوری که وقتی برای آزمون سراسری شرکت کردم در رشته خوبی هم قبول شدم.» من برای هر کاری با خدا مشورت می‌کنم و از او کمک می‌خواهم.