می‌تازم برای بهترین مدال‌ها

لیلی خرسند

اکرم خدابنده با مدال طلای آسیا به تکواندو بازگشت. چند سال پیش که به تیم ملی دعوت و به‌عنوان استعداد جدید رو شد، توقع این بود که یکی از چهره‌های این رشته شود اما تغییرات در کادر فنی تیم ملی، اکرم را از تیم ملی تکواندو دور کرد. با بازگشت مینو مداح، سرمربی اسبق تیم ملی، خدابنده هم به تیم دعوت شد. او در وزن 73+کیلوگرم یکی از 3مدال طلای تیم ملی را در مسابقات قهرمانی آسیا گرفت. اکرم که چند‌سالی از تیم ملی دور بود حتی حاضر نیست از آن روزهای تلخ حرفی بزند.

   قبل از مسابقات به این فکر کرده بودید که می‌توانید مدال طلا بگیرید؟
قطعا به طلا فکر کرده بودم.

  با چه اطمینانی؟
همه رقیب‌‌هایم به جز مبارز چینی را می‌شناختم و می‌دانستم توان شکست‌دادنشان را دارم. از تمریناتی هم که انجام داده بودم، مطمئن بودم. به کوچینگ هم اعتماد داشتم. من از بچگی با استاد مینو مداح کار می‌‌کردم و با حضور دوباره او مطمئن بودم که می‌توانم نتیجه خوبی بگیرم.

   قهرمانی تیم هم قابل پیش‌بینی بود؟
نه اصلا. ما تصور نمی‌کردیم که تیم بتواند به قهرمانی برسد. بچه‌ها واقعا خیلی خوب کار کردند، چه آنهایی که مدال طلا گرفتند و چه آنها که نتوانستند روی سکوی اول بروند. زهرا پوراسماعیل و ناهید کیانی عالی بودند و خیلی خوب درخشیدند. مبینا نعمت‌زاده، نسترن ولی‌زاده و زهرا شیدایی هم که جوان هستند، با اینکه طلا نگرفتند ولی خیلی خوب کار کردند. آنها تجربه بالایی ندارند اما عملکرد خیلی خوبی داشتند و با کار خوب آنها بود که تیم به قهرمانی رسید.

   این قهرمانی را می‌شود شروع خوبی برای تکواندوی زنان دانست؟ اخیرا این نگرانی وجود داشت که تکواندو به‌خصوص تکواندوی مردان، عقبگرد داشته و دچار ضعف شده است.
اگر ضعیف‌بودن و عقبگردکردن تکواندوی زنان با المپیک سنجیده می‌‌شود، باید بگویم نه. در بازی‌‌های توکیو ناهید کیانی در وزن خودش اعزام نشد. خبر ندارم که کادر فنی چه در سر داشت که تصمیم گرفت او وزنش را تغییر بدهد اما مطمئنم اگر در وزن خودش مبارزه می‌کرد نتایج خیلی بهتری می‌گرفت. نه کیمیا علیزاده از او سرتر بود و نه جید جونز. مشکل او فقط تغییر وزن بود. مطمئن باشید با این قهرمانی اتفاقات خوبی برای تکواندوی زنان می‌افتد. به قول استاد مداح در ورزش هیچ‌‌چیزی قابل پیش‌بینی نیست ولی سالی که نکوست از بهارش پیداست. ما بهار تکواندو را با قهرمانی آسیا دیدیم. آنجا بچه‌ها به‌خودباوری رسیدند. در ادامه سال مسابقات سنگینی در پیش داریم. بازی‌های کشورهای اسلامی، گرندپری‌ها، مسابقات قهرمانی جهان و... شرایط هر روز برایمان سخت‌تر می‌شود. اگر باوری که در مسابقات آسیایی به‌خودمان داشتیم، در مسابقات دیگر هم داشته باشیم، می‌توانیم باز هم نتیجه بگیریم.

   اکرم خدابنده در بازی‌های المپیک 2008 با تماشای مبارزات هادی ساعی از تکواندو خوشش آمد و از باشگاه مینو مداح کارش را شروع کرد. با حضور آنها در فدراسیون، شما طلای آسیا را گرفتید.
اتفاقا خودم هم امروز داشتم به این موضوع فکر می‌کردم که چرا زمانی بهترین اتفاق برای من افتاد که بهترین کسانی که روی ذهن من تأثیر داشتند، هر دو کنارم بودند. انرژی‌هایی که آنها به من می‌دادند، دلیل رسیدن به این قهرمانی بود.

   بهترین تکواندوکار آسیا هم شدید. به‌نظر خودتان    چرا شما را انتخاب کردند؟
در هر انتخابی سلیقه دخیل است. اینکه سلیقه و نگاه تیم داوری چه بوده، نمی‌دانم. اما از نظر خودم جسارت و تنوع تکنیک‌هایی که داشتم، مؤثر بود. حریف چینی که من شکستش دادم، در مسابقات اوپن هم شرکت کرد و بهترین‌های جهان را شکست داد و قهرمان شد. تنوع تکنیکی من خیلی زیاد بود. مهم این بود که در مهد تکواندو یعنی کره‌جنوبی، من به‌عنوان بهترین انتخاب شدم.

   چند سال پیش با کنار رفتن مینو مداح از سرمربیگری تیم ملی، شما چرا کنار ماندید؟ غیبت این چند‌ساله چقدر به شما آسیب زد؟
آسیب که خیلی زد. نبودنم در این چند سال اینقدر دردآور بود که اصلا نمی‌خواهم درباره‌اش صحبت کنم. با این حال سرپا ماندم و با قهرمانی در آسیا دوباره توانمندی‌هایم را نشان دادم. این بازگشت دکمه استارت مرا دوباره روشن کرد.

   چرا رفتید؟
من نرفتم. کادر فنی به من اعتقاد نداشت و این بی‌اعتقادی مرا دلسرد کرد. هر ورزشکاری بالا و پایین دارد. یک روز اوج می‌‌گیرد و یک روز پایین می‌آید. نگاهی که باید به یک استعداد و به یک ورزشکار باشد، به من نبود. احساس می‌کردم به من اعتقادی ندارند و بیشتر نگاه‌شان به وزن‌ها و نفرات دیگر بود. دنبال مقصر نیستم و در گذشته نمی‌‌مانم. من در این سال‌‌ها با استاد مداح تمرین کردم و خودم را در سطح بالا نگه داشتم و الان شرایطی ایجاد شد که بتوانم دوباره خودم را ثابت کنم. امیدوارم که این اتفاقات خوب ادامه داشته باشد.

   برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
در خدمت تیم ملی می‌تازم برای بهترین مدال‌ها.

   مدال المپیک پاریس؟
سال‌ها تجربه به من می‌گوید از همه لحظات ورزش لذت ببرم و استفاده کنم، بدون اینکه نقطه‌‌ای را برای خودم روشن کنم. من می‌خواهم در همه مسابقات بهترین عملکرد را داشته باشم.