1000دستگاه اتوبوس اروپایی در راه تهران

مهدی اسماعیل‌پور- روزنامه‌نگار

بعد از 12سال بی‌توجهی دولت‌ها به تعهدات و سهم‌شان در قبال حمل‌ونقل عمومی شهر تهران، سرانجام دولت سیزدهم سنت‌شکنی کرده و برای بهبود و توسعه ناوگان اتوبوسرانی و مترو دست به‌کار شد.
در اثر بی‌توجهی‌های صورت‌گرفته در بیش از یک دهه اخیر، امروز حمل‌ونقل عمومی شهر تهران شرایط خوبی ندارد و با فرسودگی و کمبود هزاران دستگاه اتوبوس و واگن روبه‌روست. حال دولت فعلی برای اینکه به رگ‌های این بخش مهم جان تازه‌ای ببخشد از یکسو مقدمات واردات 1000دستگاه اتوبوس‌ اروپایی را فراهم کرده و از سوی دیگر به‌دنبال بازگشایی گره تامین 630واگن چینی مترو از مسیر فاینانس است. معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران هم در آستانه فرا رسیدن سال جدید، بر این رویکرد و تصمیمات، مهر تأیید زده و خبرهای خوبی برای تهرانی‌ها درباره تقویت و توسعه ناوگان اتوبوسرانی و همچنین متروی پایتخت دارد.
سیدمجتبی شفیعی، از کاهش و حل شدن بخشی از مشکلات حمل‌ونقل عمومی پایتخت با همکاری و تعامل شهرداری و دولت خبر می‌دهد و به همشهری می‌گوید: «بر این اساس، قفل چندین ساله فاینانس خرید 630واگن چینی و همچنین واردات اتوبوس خارجی، باز می‌شود. البته برای موضوع فاینانس مصوبه دولت لازم است. به هرحال، عقب‌ماندگی ما در بحث‌های مربوط به فرسودگی تجهیزات بسیار زیاد است، اما بحمدالله از بحث‌های توسعه‌ای نیز غافل نبوده‌ایم و با کمک مدیریت شهری و همچنین دولت کارهایی را در این بخش شروع کرده‌ایم و درحال پیگیری آنها هستیم و بسیار امیدواریم تا درسال آینده مردم نتایج آنها را مشاهده کنند.» او درباره تعداد اتوبوس‌هایی که با کمک دولت در نیمه نخست سال آینده به تهران تعلق می‌گیرد، می‌گوید: «در بحث اتوبوس برنامه‌ریزی مشترکی بین شهرداری و دولت صورت گرفته که بخش قابل توجهی از عقب ماندگی‌ها در ناوگان اتوبوسرانی را جبران خواهد کرد. هم‌اکنون دست‌کم به حدود 4هزار و 500دستگاه اتوبوس نیاز داریم که باید از طریق خرید اتوبوس و اورهال اتوبوس‌های موجود برطرف شود. درحال پیگیری چند مصوبه هستیم و غیر از موضوع 2هزار دستگاه اتوبوس که مهندس چمران در شورای شهر به آن اشاره کردند، بحث مجوز واردات اتوبوس‌های برند اروپایی هم درحال بررسی در دولت است که ان‌شاء‌الله اگر به تصویب برسد می‌تواند منجر به این شود که به سرعت چند دستگاه اتوبوس باکیفیت وارد ناوگان حمل‌ونقل عمومی شهر تهران شود.»

بودجه شهرداری هم در کار است
در بحث تامین ناوگان اتوبوسرانی شهری، دولت سهم 82.5درصدی را در تامین منابع مالی برعهده دارد. این موضوع دست‌کم در 3دولت پیشین مورد غفلت و بی‌توجهی قرار گرفت. اما دولت سیزدهم درنظر دارد تا از طریق تهاتر نفت این منابع را برای خرید اتوبوس خارجی تامین کند. البته تصمیم دولت تنها برای تهران نیست و سایر کلانشهرها نیز از این مزیت برخوردار خواهند شد. در این بین، سهم تهران 1000دستگاه اتوبوس درنظر گرفته شده است. ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران نیز این موضوع را تأیید می‌کند و می‌گوید: «ان‌شاءالله هرچه سریع‌تر و در سال آینده این تعداد دستگاه اتوبوس به شبکه حمل‌ونقل پایتخت افزوده می‌شود. البته مدیریت شهری تنها به این تعداد اکتفا نخواهد کرد و در بودجه 1401شهرداری، پیش‌بینی اعتباری حدود 4هزار و 320میلیارد تومان را برای خرید اتوبوس‌های نو و بازسازی اساسی اتوبوس‌های فرسوده درنظر گرفته‌ایم. بنابراین دست‌کم 300اتوبوس خریداری شده و 700دستگاه بازسازی می‌شوند.»

مکث
اولویت با ترمیم تجهیزات فرسوده
مدت‌ها می‌شود که پروژه خرید 630دستگاه واگن مترو در انتظار 15درصد پیش‌پرداخت فاینانس از سوی دولت قرار گرفته؛ اکنون به‌گفته معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران دولت سیزدهم مصوب کرده است تا این موضوع از محل تهاتر فروش نفت محقق شود. شفیعی می‌گوید: «درحال پیگیری این موضوع هستیم و قرار است تا از طریق بانک شهر عملیاتی شود. علاوه بر این موارد دیگری هم در دستور کار است. حدود 60تا 70برنامه اصلی داریم که ان‌شاءالله درسال 1401به تفصیل درباره آنها توضیح داده خواهد شد. او با بیان اینکه در ابتدای استقرار مدیریت جدید شهری، براساس اولویت‌های شهر تهران یک برنامه کاری اضطراری 6ماهه تدوین شد که بخش قابل توجهی از آن اجرا شده است، می‌افزاید: «بخشی از برنامه‌ها هم به دلایل مختلف ازجمله محقق نشدن منابع مالی مورد نیاز و سازو کارها و همچنین نیاز به تعامل و هماهنگی با دیگر دستگاه‌ها انجام نشده است، اما در برنامه بلندمدت و میان‌مدت براساس نیازهای شهر در حوزه‌های مختلف حمل‌ونقل عمومی، ایمنی، مسائل زیست‌محیطی، حمل‌ونقل پاک و... برنامه‌ریزی‌هایی انجام شده است. به‌صورت کلی اولویت اصلی ما جبران نیازهای حیاتی شهر است که عمدتا به‌دلیل فرسوده شدن تجهیزات ثابت و متحرک، برای ارائه خدمات در برخی از بخش‌ها در حالت بحرانی قرار داریم و ابتدا باید آنها را ترمیم و اصلاح کرده و به یک میزان معقول برسانیم و پس از آن به سراغ مباحث توسعه‌ای برویم.»