اتفاق این‌قدر میمون؟!
محمدرضا نصیری - روزنامه‌نگار
توله‌سگ بودن در هندوستان خیلی سخت است. بهترین وضعیت در هند گاو بودن است؛ کسی شیرت را هم نمی‌تواند بخورد، چه برسد به گوشتت. در یک روستای 5هزار نفری در هند چند سگ خبطی می‌کنند و یک بچه میمون را می‌کشند. میمون‌ها به تلافی، همه سگ‌ها و توله‌سگ‌ها را می‌گیرند می‌برند بالای درخت و پرت می‌کنند پایین. به تلافی همان یک بچه میمون، 250سگ کشته شدند. وقتی مردم برای پایان دادن به این صحنه آخرالزمانی وارد عمل شدند، میمون‌ها آدم‌های لاغر و سبک را هم گرفتند و از درخت انداختند روی زمین. حیوان این‌قدر کینه‌ای؟ اسم شتر بد در رفته؛ میمون کینه‌شتری‌تر است. آدم جرأت نمی‌کند به اینها اعتراض کند. .الان در هند، هر کس هر میمونی را می‌بیند می‌گوید «حق با شماست».
میمون هر چه زشت‌تر، پرروتر. حالا خوب شد عسل نمی‌دهند یا مثل خر بار نمی‌برند یا مسافر سوار نمی‌کنند. خوب شد از شیرشان پنیر و کره نمی‌گیریم وگرنه یک انسان را روی زمین زنده نمی‌گذاشتند. همه هنرشان این است که موز و نارگیل به این گرانی را می‌خورند. حداقل پوست هندوانه بخورند؛ یا نهایتا کرفس و شلغم بخورند که دل‌مان نسوزد و حسادت‌مان تحریک نشود. ما خودمان مهمانی به مهمانی موز گیرمان می‌آید. این موجودات ولخرج و ریخت‌وپاش‌کنی که ما می‌بینیم، حتما شیشلیک و مارچوبه و خاویار هم می‌خورند اما به ما نگفته‌اند یک‌وقت شهر شلوغ نشود.
چند شامپانزه هم که فامیل‌های همین میمون‌ها هستند در کنیا به یک شامپانزه ایرانی به نام «باران» که برای ادامه تحصیل به این کشور رفته بود، حمله کردند واو را کشتند. پاندمی بعد از کرونا، حمله میمون‌ها به مردم است. چند سال دیگر در اخبار می‌بینیم که به مردم توصیه می‌شود درصورت امکان از خانه بیرون نیایند و دورکاری کنند و اگر لازم شد از خانه خارج شوند، چهار دست‌وپا راه بروند و صدای میمون دربیاورند مبادا این جانوران شک کنند و افراد را بکشند. در پاندمی میمونی، زیر همه ساختمان‌های بلند شهر و درخت‌ها تشک نجات آتش‌نشانی نصب می‌شود تا افرادی که به دست میمون‌ها افتاده‌اند وقتی از درخت یا ساختمان پرت می‌شوند، کمترین آسیب را ببینند. اتفاق این‌قدر میمون؟!
