در انتظار تشکیل سازمان گردشگری تهران
حسن خلیل‌آبادی ـ عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش
دوره پنجم شورای شهر تهران، ری و تجریش را می‌توان هم از نظر حضور و تنوع کاندیداها از جریان‌های مختلف و هم از نظر مشارکت مردم یکی از بی‌نظیرترین تجربه‌های مشارکت در عمر کوتاه پارلمان محلی در دوران جمهوری اسلامی قلمداد کرد. در دوره پنجم با توجه به شرایط خاصی که هدایت مدیریت شهری را مردم با میزان آرای بالا در اختیار ما گذاشتند، با اقبال مردمی فراوان، مسئولیت بزرگ و سنگینی را برگردن ما نهادند. شاید برخی می‌خواهند این دوره را فاقد عملکرد نشان دهند که البته بی‌انصافی است. در این دوره از شورا، موظف به تغییر رویکردهای کلی نسبت به مسائل حکمرانی شهری بوده و هستیم. ما نسبت به سلامت کاری خود و مدیران در سازمان شهرداری وسواس خاصی داشتیم و تلاش کرده‌ایم شهردار و همکارانش از افراد مورد قبول شورا و تأیید مردم باشند.
در حوزه فرهنگی و اجتماعی این تغییر رویکرد آشکارتر به‌نظر می‌آمد. در حوزه‌های میراث فرهنگی، نامگذاری، هنری، ورزشی و... رویکردهای گذشته باید اصلاح می‌شدند و این تغییر رویکرد بعد از ۱۴سال مدیریت مداوم مقاومت‌های طبیعی و غیرطبیعی را در پی داشت و هجمه‌های تبلیغاتی زیادی برایمان به‌وجود آورد، به گونه‌ای که برخی به طنز می‌گفتند این دوره اسم و فامیل بازی می‌کنند! درصورتی که همین نامگذاری‌های مفاخر ملی، شهدا، هنرمندان و موسیقیدانان بر کوی و برزن شهر با دقت و برخی با موانع و مقاومت شکل گرفت! می‌خواهند با اینگونه طنزهای بی‌پایه زحمات را مخدوش کنند!
در ادوار گذشته هزینه‌های فراوانی در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری در شهرداری به‌صورت یک عملکرد فانتزی انجام شد که اکثرا رها شده یا در اختیار افراد غیرمتخصص قرار داشت، برخی مراکز این حوزه به‌صورت جزایر پراکنده فعالیت می‌کنند، لذا تلاش ما در این دوره ساماندهی این بخش در یک سازمان قوی است. در ماده۷۲ برنامه پنج‌ساله سوم توسعه شهر تهران، لایحه تشکیل سازمان گردشگری را تصویب کردیم که امیدوارم تا پایان دوره طرح ساختار این سازمان نیز ارائه و اجرایی شود. گردشگری شهری در دنیای امروز از وظایف مدیریت شهری است که به‌عنوان منابع درآمد پایدار شهر باعث رونق اقتصادی و توسعه اشتغال می‌شود، اما در شهرداری این حوزه مغفول مانده بود و با کمال تأسف باید بگوییم این دومین صنعت درآمدزا و ارز‌آور «گردشگری» (قبل از کرونا) درکشورمان کمترین گردش مالی یعنی 0.2 درصد را به‌خود اختصاص داده است. تأکید و توجه به گردشگری راه برون‌رفت همه شهرداری‌های کشورمان به‌خصوص شهرداری پایتخت از مشکلات مالی و درآمد جاری است، زیرا ما از کشوری با تنوع اقلیمی، جمعیت، زبان، فرهنگ و تاریخ ده‌هزارساله وآثار فاخری مثل تخت‌جمشید، کاخ گلستان، برج طغرل، آتشگاه، چشمه علی و... برخورداریم و به لحاظ پتانسیل‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی جزو 10 کشور اول جهان هستیم ولی در بهره‌برداری از این مزیت‌ها رتبه‌های آخر را داریم.
در دوره ما ضمن پیشگیری از تخریب چشمه‌علی، خشک‌شدن آن و احیای منزل نیما یوشیج، پدر شعر نو فارسی، مرمت و بازپیرایی خانه جلال آل‌احمد، خانه اتحادیه و جلوگیری از تغییر کاربری املاک میراثی و اقدامات قانونی به منظور استانداردسازی تابلوهای مراکز گردشگری، توسعه خانه‌ها و کافه‌های کتاب و فرهنگ در دستور قرار گرفته است.
امیدواریم در آینده پارلمان شهری به‌ویژه در پایتخت با ظرفیت‌های فراوان و وجود ابنیه و مزیت‌های متنوع تهران، ری و تجریش این رویکرد علمی و به‌روز را برای گردشگری داخلی و خارجی پایتخت ادامه دهند و تهران را از اینکه فقط یک ورودی و معبر برای گردشگران خارجی به سایر نقاط کشور است، به یک «مقصدگردشگری» که شعار راهبردی ما در دوره پنجم بود، تبدیل کنند.
