آمار قرمز بی‌آبی
سارا موسوی
هشدارها دارد پشت‌سرهم می‌آید. اگر تا دیروز می‌گفتند بحران کمبود آب تا چند سال دیگر یقه‌مان را می‌گیرد، امروز از «تابستان بسیارسخت» پیش رو حرف می‌زنند و اینکه قرار است یک بی‌آبی طولانی را تجربه کنیم. دلیلش هم به جز کم باریدن ابرها، گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی، وجود ویروس منحوس کروناست. آمارها می‌گویند در یک سال گذشته که درگیر کرونا بودیم، مصرف آب نسبت به سال‌های قبل بیشتر شده است. چند‌ماه پیش یعنی اواخر تابستان گذشته آماری منتشر شد از مصرف روزانه آب در پایتخت که نشان می‌داد تهرانی‌ها در یک روز شهریوری در سال 98در حدود 2میلیون و 700هزار مترمکعب آب شرب و در سال 99در همان روز 3میلیون و 500هزار مترمکعب آب مصرف کرده‌اند. یعنی ما در سال کرونا روزانه حدودا با 800هزار مترمکعب آب، دست شستیم، خریدهای سوپرمارکتی را آب کشیدیم و خانه را سابیدیم تا مریض نشویم. در خیلی از مناطق محروم هم مردم تازه داشتند به کمبود ماسک و ضدعفونی‌کننده عادت می‌کردند و راضی شده بودند که شستن دست با آب و صابون راحت‌ترین و قابل دسترس‌ترین گزینه برای مقابله با کرونا است که آژیر خطر شرکت آب و فاضلاب به صدا درآمد و نسبت به قطعی آب در تابستان هشدار داد. مدیرعامل شرکت آبفای استان تهران هم گفته رقم مصرف آب شهر تهران در اسفند سال گذشته روزانه ۳میلیون و ۷۰۰هزار مترمکعب بوده که رکورد هولناکی است و در تاریخ مصرف آب تهران بی‌سابقه. با یک حساب سرانگشتی هم می‌توان فهمید که دیگر روی خط قرمز بی‌آبی قرار گرفته‌ایم و باد و باران موافق هم نمی‌تواند این کسری آب را به این راحتی‌ها جبران کند.
چند وقتی است که می‌گویند اثبات شده کرونا از سطوح منتقل نمی‌شود، راست و دروغش دیگر پای سازمان بهداشت جهانی، اما ما کاری به این چیزها نداریم و قرار است باز هم بشور و بسابمان به راه باشد تا خدای نکرده گرفتار بیماری نشویم، فقط کاش بعد از 14ماه تجربه زندگی با کرونا و رعایت بیشتر بهداشت و شست وشوهای جدی‌تر، کمی حواسمان به مصرف درست این مایع حیات باشد تا لااقل تشنه نمانیم.
