جلوه‌گاه گوناگونی

مرتضی کاردر- روزنامه‌نگار

فیلم فجر یک‌در‌میان حاضر بوده‌اند. گاه از برگزیدگان سینما حقیقت و جشنواره فیلم کوتاه چند فیلم انتخاب می‌شدند تا در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآیند. اما کم پیش نمی‌آمد که در روزهای پایانی منتهی به جشنواره شمار فیلم‌ها دستخوش تغییر شوند و ناگهان منتخبان به حداقل تقلیل یابند یا حذف شوند. حضور غیرقطعی فیلم‌های کوتاه و مستند سبب می‌شد که فیلم‌ها چندان مورد توجه قرار نگیرند و نمایش‌آنها اغلب به‌شکلی کم‌رمق با حضور حداقل تماشاگران برگزار شود.
همین حکایت درباره بخش نگاه نو (ویژه کارگردانان فیلم اول) نیز صادق است. نگاه نو نیز بخشی است که در سال‌های گذشته بارها رفته و بازگشته است و در این رفت‌و‌آمدها هیچ‌گاه نتوانسته خود را به‌عنوان بخشی ثابت در جشنواره فیلم فجر جابیندازد.
اما در جشنواره سی‌و‌هشتم فیلم فجر هم کارگردانان فیلم اولی در بخشی جداگانه داوری می‌شوند و هم فیلم‌های مستند و کوتاه در   در کنار آنها داوری خواهند شد.
درست است که سینماحقیقت در سال‌های اخیر انبوه تماشاگران ثابت خود را یافته و فیلم‌ه همیشه تماشاگران خود را داشته است، اما حضور آنها در جشنواره فیلم فجر حلاوتی دیگر دارد و رسمیتی دیگر به آنها می‌دهد که در توجه عمومی به این فیلم‌ها تأثیرگذار خواهد بود.
به جز این‌ها حضور فیلمسازانی که از سینمای کوتاه و مستند و مستقل به جشنواره آمده‌اند و اکنون چندمین اثر خود را در جشنواره فیلم فجر ارائه کرده‌اند، در جشنواره امسال چشمگیر است مثل مجید برزگر، بهنام بهزادی، بهتاش صناعی‌ها، کیوان علی‌محمدی و...
حضور فیلمسازانی با خاستگاه‌های گوناگون سینمایی از مستند و فیلم کوتاه و سینمای مستقل در کنار کنار کارگردانان پیشکسوت و نامدار سینما مثل مسعود کیمیایی و ابراهیم حاتمی‌کیا و مجید مجیدی از جشنواره‌ای متفاوت خبر می‌دهد. جشنواره‌ای که تنوع تجربه‌های فیلمسازی آن در سال‌های اخیر کم‌نظیر است. باید دید که تنوع نام‌ها و خاستگاه‌ها و تجربه‌ها روی پرده نیز هم همان‌قدر متفاوت خواهد بود یا نه.