در خانه اگر کس است...

مصطفی درایتی/فعال سیاسی اصلاح‌طلب

چند روزی است که ماجرای خودسوزی دختری که علاقه‌مند به حضور در استادیوم‌های ورزشی بود، به خبر جنجالی رسانه‌ها بدل شده و اذهان عمومی به‌جد ‌پیگیرند که بفهمند اصل ماجرا چه بوده و مسئولان برای جلوگیری از تکرار چنین حوادث تأسف‌برانگیزی چه تدبیری اتخاذ می‌کنند؟
از آنجا که دولت روحانی هیچ‌وقت ایده حضور زنان در ورزشگاه را رد نکرده و اتفاقا آن را به‌عنوان مطالبه بخشی از جامعه پذیرفته، مردم چشم و گوش‌شان به دولت است تا ببیند چه می‌کند و چه برنامه‌ای دارد؛ انتظاری که به‌خوبی به آن پاسخ داده نشده و به‌نظر می‌رسد دولت در بیان موضعش در این‌باره دچار دستپاچگی و بلاتکلیفی محسوسی شده است. هرچند دولت خیلی به‌موقع به ماجرای خودسوزی دختر جوان قمی ورود کرد و به گفته معاون امور زنان ریاست‌جمهوری در همان ساعات نخست بروز حادثه گزارش مبسوطی در این‌باره به هیأت دولت ارائه شده است، اما حاشیه نشست دیروز هیأت دولت نمایی از دولت را به اذهان عمومی منتقل کرد که گویی دولت در این مسئله دارای نگاهی واحد یا منسجم نیست و حتی بلاتکلیف و سرگردان هم هست. سرگردانی و بلاتکلیفی‌ای که پیش‌تر هم در مباحث اقتصادی و فرهنگی و سیاسی تجربه شده و کسانی که پیگیر‌ اخبار دولت هستند به‌خوبی آن را می‌شناسند.
در حاشیه نشست دیروز اگرچه سخنگو و معاونت حقوقی دولت به سبکی سخن گفتند که رسیدگی به این حادثه در دستور کار دولت است و دولت به بحث ورود زنان به ورزشگاه‌ها نگاه جدی دارد و برای میسر‌شدن آن در حال تلاش و به تعبیری ریل‌گذاری است، اما رئیس دفتر رئیس‌جمهور که نزدیکی او به رئیس دولت قابل کتمان نیست، برخلاف مواضع سخنگو و معاون حقوقی دولت سخن گفت و مواضع آنها را نقض کرد. مجموع اظهارنظر دولتی‌ها در حاشیه نشست دیروز هیأت دولت این پیام را به مردم منتقل کرد که در بحث ورود زنان به ورزشگاه‌ها سیاست دولت یکی به نعل و یکی به میخ‌زدن است و گویا فعلا عزم جدی برای رسیدگی به این مطالبه ‌وجود ندارد. سیاست یکی به نعل و یکی به میخ‌زدن شاید به‌نظر برخی آقایان سیاست بینابینی برای حل برخی بن‌بست‌ها باشد اما دستاوردی جز سرگردانی اجتماعی و بلاتکلیفی حامیان دولت ندارد. دولتمردان باید بدانند که مردم به اندازه کافی سرگردان و گرفتار هستند که توانایی حل معمای جدیدی را نداشته باشند و بیش از هر زمان دیگری صراحت و شفافیت دولتمردان را طلب می‌کنند، لذا ضروری است که آقایان دولت‌نشین مسئولیت شرح مواضع دولت را به سخنگوی دولت بسپارند و برای طرح رسانه‌ای نگاه و ایده‌هایشان از فرصت‌های دیگری بهره ببرند.
اعتماد به سخنگوی دولت بهترین راه‌حل برای شرح مواضع دولت و انتقال آنها به اذهان عمومی است چرا‌که چند‌نگاهی دولتمردان در موضوعات روز کشور جز سرگردانی مردم و دلزدگی اجتماعی دستاوردی برای دولت نخواهد داشت.