ابوظبی؛ دروازه ورود رژیم صهیونیستی به جهان عرب

سیاوش فلاح‌پور | خبرنگار:

«تولید در اسرائیل، مصرف در امارات»؛ گزارش شبکه الجزیره از افزایش چشمگیر قراردادهای تسلیحاتی امارت ابوظبی و رژیم صهیونیستی با این عبارت آغاز می‌شود. اگرچه چنین گزارش‌های افشاگرانه‌ای درباره ارتباط مخفیانه رژیم صهیونیستی با برخی کشورهای عربی مدت‌هاست حساسیت خود را از دست داده، اما حجم بالای قراردادهای تسلیحاتی ابوظبی و رژیم صهیونیستی هنوز هم می‌تواند توجه و حساسیت افکار عمومی جهان عرب را برانگیزد.

این بار البته سخن از منابع آگاه در سفارتخانه‌های عربی و یا مقامات نظامی که مایل به افشای نامشان نبوده‌اند نیست، بلکه تمام این گزارش به استناد اطلاعاتی است که اخیرا در روزنامه صهیونیستی معاریو درباره سطح بی‌سابقه روابط چندجانبه ابوظبی و این رژیم به انتشار رسیده است. براساس این اطلاعات، مدت‌هاست تجهیزات نظامی ساخت آنها، از طریق پروازهای مخفیانه به امارت ابوظبی منتقل می‌شوند. ازجمله این تجهیزات نظامی که در گزارش معاریف به آنها اشاره شده، سامانه‌های پدافندی (با هدف تأمین امنیت میادین نفتی امارات) و همچنین هواپیماهای بدون سرنشین است.

از سوی دیگر، در مقاله‌ای که اخیرا یوسی‌میلمان، تحلیلگر مسائل نظامی و امنیتی در همین روزنامه به انتشار رسانده، از 2شرکت البیت و ایراوناتیکس (متخصص در ساخت هواپیماهای بدون سرنشین) نام برده شده که در حال انجام مذاکرات جدی با نمایندگان ابوظبی برای عقد بزرگ‌ترین قرارداد تسلیحاتی در این حوزه هستند. نکته قابل توجه در گزارش روزنامه معاریو آن است که ابوظبی بخش قابل توجهی از این خریدهای تسلیحاتی را در اختیار دو متحد عرب خود در مصر و لیبی (عبدالفتاح سیسی و خلیفه حفتر) که با محدودیت‌های جدی برای خرید تسلیحات روبه‌رو هستند، قرار می‌دهد؛ محوری که در رسانه‌های عربی نزدیک به اخوان‌المسلمین از آن با عنوان «ضد‌انقلاب‌های عربی» یاد می‌شود.

پیش از این سازمان ملل در بیانیه‌ای کشور امارات را به نقض قطعنامه‌های شورای امنیت این سازمان مبنی بر ممنوعیت ارسال سلاح به هر یک از طرف‌های درگیر در بحران لیبی محکوم کرده بود. شبکه‌الجزیره در گزارش خود با اشاره به مواضع سازمان ملل در قبال فعالیت‌های منطقه‌ای امارات نوشته: نفوذ مالی ابوظبی بر نهادهای بین‌المللی، آنان را در هرگونه برخورد با فعالیت‌های مغایر با قوانین بین‌المللی این کشور ناتوان کرده و از این‌رو به انتشار علنی اسناد و مواضع خود برای رسانه‌ها متوسل شده‌اند.

این در حالی است که روز شنبه نیز روزنامه نیویورک‌تایمز برای اولین‌بار گزارشی از فعالیت‌های نظامی رژیم صهیونیستی در صحرای سینا، با موافقت دولت عبدالفتاح سیسی منتشر کرد که واکنش‌های منفی گسترده‌ای را در شبکه‌های اجتماعی عرب زبا ن به‌دنبال داشت. اکنون و براساس گزارش روزنامه معاریف، می‌توان گفت کشورهای عربی نه‌تنها به تعامل نظامی-امنیتی مخفیانه با اسرائیل روی آورده‌اند، بلکه به‌صورت غیرمستقیم و از طریق دروازه‌های ابوظبی به مصرف‌کننده تسلیحات اسرائیلی نیز تبدیل شده‌اند.

تجار صهیونیست؛ کلید ارتباط ابوظبی و تل‌آویو

با وجود این همچنان پرسشی قوی در بدنه افکار عمومی و رسانه‌های عربی به چشم می‌خورد مبنی بر اینکه پل ارتباطی ابوظبی و رژیم صهیونیستی چیست؟ پاسخ شبکه الجزیره به این پرسش، کوتاه و در عین حال تامل‌برانگیز است؛ تجار!

به گفته شبکه الجزیره، کشور امارات مدت‌هاست به جولانگاهی برای تجار صهیونیست تبدیل شده و امروزه هر یک از این تاجران براساس درجات مختلف نفوذ خود در میان شاهزادگان اماراتی در تلاش برای ایجاد پل‌های ارتباطی در حوزه‌های مختلف اقتصادی، امنیتی و اخیرا نظامی هستند. براساس این گزارش، آفی لئومی، پرنفوذترین تاجر آنها در ابوظبی است که میانجی قرارداد خرید هواپیماهای بدون سرنشین بوده است. از سوی دیگر، روزنامه معاریو مدعی شده بن الیاهو، فرمانده سابق نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نقش ویژه‌ای در حمایت از فرایند قراردادهای تسلیحاتی میان این کشور و ابوظبی، به‌ویژه در حوزه سامانه‌های پدافندی و هواپیماهای بدون سرنشین داشته است.

امارت ابوظبی با تکیه به همکاری‌های پنهان خود با رژیم صهیونیستی طی سال‌های گذشته، در حال عبور از شیخ‌نشینی کوچک به قطب امنیتی-سیاسی جهان عرب در خلیج‌فارس است که در تمام تحولات محیط عربی، از سودان و لیبی گرفته تا سوریه و اردن تأثیر‌گذار است؛ تا جایی‌که بسیاری از منتقدان محمد بن‌سلمان می‌گویند این شاهزاده جوان عربستان سعودی با همه ظرفیت‌های راهبردی این کشور را به ابزاری در دستان ابوظبی تبدیل کرده است.