به فکر همه موجودات خدا باشیم

علی‌اکبر قاضی‌زاده /مترجم و روزنامه‌نگار

باز هم وارد فصل دیگری از سال شده‌ایم. زمستان با همه زیبایی‌ها و مناظر دیدنی و تماشایی‌اش فرارسیده است. آمدن زمستان همیشه با توصیه‌های فراوانی همراه است؛ اینکه مراقب پوشاک‌مان باشیم تا سرما نخوریم.اینکه به فکر تهویه مناسب هوای محیط زندگی‌مان باشیم. از گازگرفتگی پیشگیری کنیم و... . اما نکته‌‌ای که خیلی وقت‌ها از یاد خیلی از ما می‌رود این است که در این شهر تعداد فراوانی حیوان غیرخانگی هم زندگی می‌کنند.
فرارسیدن زمستان دسترسی آنها را به مواد غذایی محدود می‌کند.
از این رو جادارد که به فکر این مخلوقات خدا هم باشیم.
البته این به فکر بودن با شلختگی و پذیرایی نامتناسب از حیوانات فرق می‌‌کند. باور کنید هیچ گنجشکی نمی‌تواند تکه‌های بزرگ نان سنگک بیات را که حداقل یک کف دست وسعت دارند، قورت بدهد. هیچ گربه‌ای در دنیا از پس خوردن قلم درسته گوساله برنمی‌آید. کبوترها خورش قرمه‌سبزی دوست ندارند. اینکه به اسم رسیدگی به حیوانات کل غذای شب‌مانده را گوشه خیابان بریزیم درست نیست. به هر حال از همه این صحبت‌ها می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که جز انسان‌ها هر شهری جاندارانی نیز دارد؛ درختان، گیاهان، جانوران و پرندگان.
شایسته‌ترین و بایسته‌ترین رفتار شهری این است که طوری رفتار کنیم که همه مخلوقات خدا در یک شهر سیر و ایمن باشند.