دردسر این روزهای بیماران دیابتی
محمدرضا مرسلی_خبرنگار
از طلوع خورشید که چشم را باز و تا نیمهشب شرعی که آن را برای استراحت میبندیم چیزی جز امید به آینده نداریم. 32سال عمری را که از خداوند گرفتم و 25سال بیماری که با آن درگیر هستم، هیچوقت ناشکری ایزدمنان را نکردهام. همیشه بر این باور بودهام سرنوشتی که خداوند برایم رقم زده جز خیر و نیکی چیز دیگری نخواهد بود، به همین رو هیچوقت از خدای خود ناراحت نبوده و از آنهایی نبودهام که از شانس بد مینالند و اینکه چرا خدا این بیماری را نصیبم کرده است.
در 25سالی که با دیابت دست و پنجه نرم کردهام، کمتر پیش آمد برای تهیه داروی خود که انسولین است دچار مشکل شوم اما حالا مدتی طولانی است که دچار مشکل شدهام، نه فقط من، بلکه تقریباً تمام بیماران دیابتی چنیناند. حدود یکی دوسالی میشود که جامعه پزشکی برای راحتتر بودن بیماران دیابتی انسولینهایی را تجویز میکنند که استفاده از آنها راحتتر و قابل حملتر است. این را هم بگویم که این انسولینها خیلی سال است که در کشورهای دیگر استفاده میشود، اما متأسفانه چند ماهی است بهشدت کمیاب شده و میتوان گفت تنها یک داروخانه آن هم داروخانه شهید کاظمی این دارو را دارد. چند روز پیش با ترس و لرز از ابتلا به کرونا به دکتر مراجعه کردم تا برایم انسولین تجویز کند. بعد از گشتن دنبال دارو، فهمیدم که راهی جز رفتن به داروخانه شهید کاظمی ندارم. در آنجا هم وقتی چند دقیقه در صف داروخانه بایستی متوجه میشوی که خیلیها از راه دور، حتی از شهرستان آمدهاند تا انسولین تهیه کنند. داروخانه کوچکی که شما برای گرفتن انسولین باید حداقل یک روز نه، ولی نیمی از روز را وقت صرف کنی تا بتوانی به داروی مورد نیازت برسی، تازه اگر کل داروی شما تأیید شود یا سیستم دچار اختلال نشود. حال این پرسش مطرح است که بیماران دیابتی چه راهی جز استفاده از انسولین دارند؟ آیا واقعاً مسئولان فکر میکنند دیابتیها میتوانند فقط با ورزش قندخون خود را کنترل کنند؟ یا از این بیماری اطلاعی ندارند یا ناکارآمدی خود را نشان میدهند. اگر مشکل دلار یا هر بهانهای مثل تحریمها دارید، دستکم به دکترها دستورالعمل بدهید که مثل 20سال پیش انسولینهای قدیمی را برای بیماران تجویز کنند؛ انسولینهایی که شاید در هیچ کشوری پیدا نشود ولی ایران بتواند آنها را تولید کند! مسئولان عزیز به فکر مردم باشید و کمی هم به فکر دیابتیها. دیابتیها جز استفاده از انسولین چاره دیگری ندارند، مگر اینکه تجویز پزشکهای این عرصه را قاب کنند و بروند سراغ گیاهان دارویی!