در گذر ایام که واکاوی‌ها درباره موسیقی ایرانی و ترانه فارسی، نسبت به شکل جسته و گریخته اولیه‌اش، قالب هدفمندانه‌تری گرفت و به انجام چند پژوهش و تألیف در زمینه بازشناسی عرصه‌هایی کمتر پرداخته شده از گذشته موسیقی ایران رسید، بیش از پیش با ضرورت پی‌ریزی طرحی برای شکل‌دهی یک بایگانی دقیق و قابل استناد برای آثار پراکنده این عرصه مواجه شدم.