مراسم تعزیه و شبیهخوانی تا زمانیکه ناصرالدینشاه زنده بود، سال به سال پرشورتر و مجللتر برگزار میشد، اما با روی کارآمدن مظفرالدینشاه هرچند این مراسم در میان رجال و عامه مردم طرفداران پروپاقرصی داشت، رفتهرفته از شکوه و جلال تعزیههای دولتی کاسته شد و دیگر از آن مراسم دوران ناصرالدینشاهی خبری نبود.
زنان همواره یکی از ارکان برگزاری مراسم آیینی تعزیه بودهاند. حتی در دوره قاجار که حضور زنان در اجتماع کمرنگ بود، آنها جایگاه ثابتی در مراسم تعزیه داشتند و پای ثابت تماشای این مراسم آیینی بودند.
سابقه برپایی مراسم عزاداری و تعزیهخوانی در محله دولتآباد به اوایل دهه 20برمیگردد. در آن سالها، دولتآباد قریهای بین ری و تهران بود و اهالی بهخصوص قشر جوان برای برپایی مراسم عزاداری به «میدون کوچیکه» در شهرری میرفتند.