از آن همه طاق ضربی و صحن و دالان و پله‌های مارپیچ و تنوره‌های چال آس یا آسیای آبی، بادی و سُتور چهارپا که روزگاری دور، میانشان خرمن خرمن، گندم و غلات، خرد و گرد می‌شد تا کیسه‌کیسه نَرمه و آرد حاصل شود بقایایی جز چند برجک خشتی و سنگ‌ زیرین و رویین، چیزی باقی ‌نمانده‌ است