اگر دهه60 دهه کارگردان‌‌سالاری بود و دهه70 تهیه‌کننده‌سالاری، در دهه80 این ستاره‌ها بودند که اهمیت مضاعف یافتند و در دهه90 نوبت به تسلط سرمایه و ستاره رسیده است؛ دهه‌ای که برخلاف دهه60 دیگر کارگردان نمی‌تواند مستظهر به پشتیبانی ارشاد و فارابی اسب خودش را براند و برخلاف دهه70 دیگر بخش خصوصی هم توان چندانی ندارد.