در خیال و رؤیا، در آن دوردست غصب‌نشدنی که تنها و رها در بی‌کرانگی گستره وسیعی ساکنیم، در آن زمان و مکان نیامده و نزیسته که هر محالی به آنی ممکن می‌شود و استبداد هر بایدی با تلنگر اشتیاقی به خشوع پیش پای‌مان زانو می‌زند، بارها زندگی دیگری را زیسته‌ایم و لذت شناخت و هم‌نشینی با آدم‌های دیگری را به‌خودمان هدیه داده‌ایم.